MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İzmir 1. Asliye Ticaret Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 30.04.2019 tarih ve 2019/31-2019/426 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili tarafından alacağının tahsili için başlatılan icra takibi nedeniyle dosya borçlularından dava dışı şirkete ait kazık çakma makinasına 23/05/2012 tarihinde haciz konularak muhafaza altına alındığını ve davalıya ait yediemin deposuna bırakıldığını, yediemin ücreti olarak icra dosyasına 20/07/2012 tarihinde 50.000,00 TL olarak yatırılmış ise de, daha sonra yediemin ücretine itiraz edildiğini ve İzmir 1. İcra Hukuk Mahkemesi"nin 2012/573 Esas-2013/49 Karar sayılı kararı ile yediemin ücretinin 1.364,00 TL olduğuna hükmedildiğini, bunun üzerine icra dosyasından mahkeme kararı ile hüküm altına alınan ücretin üzerinde kalan miktarın ödenmesi için davalıya muhtıra gönderildiğini ancak, muhtıraya rağmen davalı tarafça ödeme yapılmadığını ileri sürerek, 48.636,00 TL fazla ödemenin ödeme tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte istirdadını talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, 2012 yılı Adalet Bakanlığı"na Ait Depo ve Garajlarda Muhafaza Edilen Mahcuz Mallar İçin Alınacak Ücret Tarifesi Hakkında Tebliğ"in 3/1. maddesine göre yediemin ücretinin hesaplanması gerektiği, bilirkişi raporunda da belirtildiği üzere 2012 yılı ücret tarifesine göre tarifenin 3. maddesinin 1 numaralı bendine göre yapılan hesaplamada tahakkuku gereken yediemin ücreti toplamının 166.000,00 TL olduğu, tebliğin "Muhafaza ücretinin azami haddi" başlığını taşıyan 4. maddesinde " Muhafaza müddeti hitamında 3"üncü madde uyarınca hesap edilecek ücret, mahcuz malın satışa esas alınacak değerinin yüzde otuzunu geçemez. Ancak mahcuz malın takdir edilen değeri altıbin ikiyüz liranın üzerindeki meblağ için hesap edilecek ücret, aşan miktarın yüzde onbeşini geçemez." düzenlemesinin bulunduğu, bu düzenleme göz önüne alındığında mahcuz malın muhafaza ücretinin azami haddinin 75.930,00 TL olduğu, bu durumda fazla alınan bir ücretin olmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 10,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 12/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.