Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2011/15018 Esas 2012/1115 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
10. Hukuk Dairesi
Esas No: 2011/15018
Karar No: 2012/1115

Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2011/15018 Esas 2012/1115 Karar Sayılı İlamı

10. Hukuk Dairesi         2011/15018 E.  ,  2012/1115 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
    Davacı iş kazası sonucu vefat eden sigortalının hak sahiplerine bağlanan gelirler ile yapılan ödemelerin 506 sayılı Yasanın 26. ve 10. maddeleri uyarınca tazminine karar verilmesini istemiştir.
    Mahkemece, bozmaya uyularak, ilamında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Hükmün davacı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
    Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasanın 26. maddesinin birinci fıkrasında yer alan “…sigortalı ve hak sahibi kimselerin işverenden isteyebilecekleri miktarla sınırlı olmak üzere...” ibaresi, Anayasa Mahkemesi’nin 23.11.2006 gün ve 2003/10 Esas ve 2006/106 sayılı kararıyla, Anayasa’ya aykırı bulunarak iptal edilmiş oluşu karşısında, dava tarihindeki mevzuat ve içtihatlara uygun olarak açılan davanın, anılan iptal hükmü nedeniyle oluşan hukuksal durum gereğince kısmen reddine karar verilmesinde, tarafların sorumluluğu bulunmadığı halde, davacı Kurumun davada haksız çıkan taraf olarak nitelenip vekalet ücretiyle sorumluluğuna hükmedilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
    Ne var ki; bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, (6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunun Geçici 3. maddesinde yer alan 1086 sayılı Yasanın temyize ilişkin hükümlerinin uygulanmasının gerektiğine ilişkin düzenleme gereğince) Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
    SONUÇ: Hüküm fıkrasının davacı ..... Başkanlığı aleyhine vekalet ücretine dair 7. paragrafının tümüyle hüküm fıkrasından silinmesine ve kararın bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.01.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.