Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-e, 22/3, 62/1, 52/2-4, 53/6 ve 5275 sayılı kanunun 106/3. maddeleri gereği mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusur durumuna, eksik soruşturma yapıldığına ve lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Sanık 2,73 promil alkollü şekilde, idaresindeki kamyonetle, meskun mahalde, gece vakti, aydınlatması bulunan, iki yönlü, asfalt kaplama caddede seyri sırasında, dört yönlü kontrolsüz kavşağa geldiğinde, aracının sol ön kısımları ile kaplama içerisinde geçiş yapmak için çizgi ile ayrılmış orta banket (refüj) içerisinde bulunan katılana çarpmasıyla, sanığın kavşağa yaklaşmasına karşın hızını azaltmayarak asli kusuruyla, bir kişinin hayati tehlike geçirecek ve vücudundaki kırıkların hayat fonksiyonlarını orta derecede etkileyecek şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda;
1-) TCK"nın 61/2. maddesine aykırı olarak TCK"nın 22/3. maddesinin TCK"nın 89/1. maddesi gereğince belirlenen temel cezadan sonra uygulanması yerine, 89/2-e maddesinden sonra uygulanması,
2-) Sanığın kusurlu eylemi sonucu katılanın yaşam tehlikesi geçirecek ve kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanmasına rağmen, sanık hakkında TCK"nın 89/1. maddesi gereğince belirlenen temel cezanın, 89/2. maddesine göre yarı oranında artırım yapılması sırasında uygulama maddesinin 89/2-b-e yerine 89/2-e olarak gösterilmesi,
3-) Sanık hakkında tayin edilen adli para cezasının ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ve cezanın hapse çevrileceğinin ihtarı yerine infazı kısıtlar biçimde 5275 sayılı Kanunun 106/3 maddesi uyarınca ihtarat yapılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8.maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322.maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 8. fıkrasının hükümden çıkarılmak, 2. ve 3. fıkraları hükümden çıkartılarak 2. fıkra yerine "Sanığın kaza sırasında alkollü olduğundan olayda bilinçli taksirle sanığın hareket ettiği anlaşılmış ve sanığa verilen cezadan TCK" nın 22/3. maddesi gereğince alkol miktarının fazlalığı da dikkate alınarak 1/2 oranında arttırım yapılarak sanığın 315 TAM GÜN ADLİ PARA CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA", 3. fıkra yerine "Sanığın eylemi sonucunda katılanda hayati tehlike ve kemik kırığı oluştuğundan sanığa verilen cezanın TCK" nın 89/2-b-e. maddesi gereğince 1/2 oranında arttırılmasına ve sanığın 472 TAM GÜN ADLİ PARA CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA", ibarelerinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.