MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi


Taraflar arasındaki “menfi tespit” davasından dolayı, bozma üzerine direnme yoluyla; Bursa (Kapatılan) 4. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 12.11.2012 gün ve 2012/434 E., 2012/81 K. sayılı kararın bozulmasını kapsayan ve Yargıtay Hukuk Genel Kurulundan çıkan 23.10.2015 gün ve 2014/19-118 E., 2015/2357 K. sayılı ilamın, karar düzeltilmesi yoluyla incelenmesi davalı vekili tarafından verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla; Hukuk Genel Kurulunca dilekçe, düzeltilmesi istenen ilam ve dosyadaki ilgili bütün kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Temyiz ilamında gösterilen gerektirici nedenlere göre 6217 sayılı Kanunun 30.maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununa eklenen “Geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 440.maddesinde sayılan sebeplerden hiçbirisine uygun olmayan karar düzeltme isteğinin REDDİNE, aynı Kanunun 442/3. ve 4421 sayılı Kanunun 4/b-1 maddeleri gereğince takdiren 261,00-TL para cezasının karar düzeltme isteyenden alınarak hazineye gelir kaydedilmesine, 492 sayılı Harçlar Kanunu uyarınca 60,80-TL karar düzeltme harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 22.06.2016 gününde oyçokluğu ile karar verildi.






Dava, kefil tarafından açılan ve ipoteğin paraya çevrilmesi yoluyla yapılan takip sonuçlanmadan kefil aleyhine takip yapılamayacağı vakıasına dayalı icra takibi nedeniyle borçlu olunmadığının tesbiti istemine ilişkindir. Davacı dava dilekçesinde iddiasını bu şekilde sınırlandırmış iken cevaba cevap layihasında sözleşmeye konu borcun ödendiği ve yeni borç nedeniyle de kefaletinin bulunmadığını iddia etmiş, fakat davalı iddianın genişletilmesine muvafakat etmemiştir.
İşlemlerin gerçekleştiği tarihler itibariyle 1086 sayılı HUMK yürürlüktedir. Bu nedenle de dava açıldıktan sonra davacı iddiasını değiştiremez veya genişletemez. (HUMK 185 md)
Bu yasağın istisnaları, davalının muvafakatı, ıslah, feragat ve dava konusunun devridir. Somut olayda istisnaların hiçbiri bulunmadığından mahkemece, davacının dava dilekçesinde gösterdiği maddi vakıa ile bağlı kalarak uyuşmazlığın çözümlenmesi doğru olmuştur. Kaldı ki davacı aleyhine yapılan takipte, kendisinin imzası bulunan 19.04.2005 tarihli genel kredi sözleşmesine istinaden başlatılmış olup davacı, dava dilekçesinde sözleşmedeki imzaya itiraz etmemiş ve borcun ödendiğini de ileri sürmemiştir.
Bu nedenle yerel mahkeme kararının onanması görüşünde olduğumdan Sayın Çoğunluğun maddi vakıayı borçlu olunmadığının tesbiti olarak kabul etmek suretiyle verdiği bozma kararına iştirak etmiyorum.