Esas No: 2022/1269
Karar No: 2022/1920
Karar Tarihi: 17.02.2022
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/1269 Esas 2022/1920 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İş Mahkemesi'nde görülen alacak davasında, davacının asıl dava yönünden 2.200,00 TL, birleşen dava yönünden ise 3.761,49 TL'lik alacağının kabulüne karar verilmiştir. İlk Derece Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Ancak, karar tarihinde temyiz konusu miktarın kesinlik sınırı olan 4.270,00 TL'nin altında kaldığı ve davacının iş akdinin de sona erdiği gözetildiğinde davalı vekilinin temyiz istediği miktar kesinlik sınırının altında kalmaktadır. Bu nedenle, 6100 sayılı Kanun'un 362/1-(a), 366. ve 352. maddeleri uyarınca temyiz talebi REDDEDİLMİŞTİR. Kararı oybirliği ile veren mahkeme, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine karar vermiştir.
Kanun maddeleri:
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-(a) maddesi: Miktar veya değeri temyiz kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar temyiz edilemez.
- 366. madde: Temyiz incelemesi kesin hüküm ve yönetmelik hükümlerine göre yapılır.
- 352. madde: Temyiz harcı, başvurudaki tutarın %1'i esas alınarak hesaplanır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Y A R G I T A Y K A R A R I
Miktar veya değeri temyiz kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-(a) maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.
İlk Derece Mahkemesince bozma kararı sonrasında yapılan yargılamada davacının asıl dava yönünden 2.200,00 TL, birleşen dava yönünden ise 3.761,49 TL'lik alacağının kabulüne karar verilmiştir. İlk Derece Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacının iş akdi 31/03/2008 tarihinde sona ermiştir.
Bu açıklamalar karşısında belirtmek gerekir ki, İlk Derece Mahkemesi karar tarihinde miktar itibariyle kesinlik sınırının 4.270,00 TL olduğu ve davacının iş akdinin de 31/03/2008 tarihinde sona erdiği gözetildiğinde temyiz konusu miktar asıl ve birleşen davalar yönünden ayrı ayrı kesinlik sınırı kapsamında kaldığından; davalı vekilinin temyiz isteminin, 6100 sayılı Kanun'un 362/1-(a), 366. ve 352. maddeleri uyarınca REDDİNE, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine 17/02/2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.