Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Yasaya muhalefet
Hüküm : 2863 sayılı Kanunun 65/2, TCK’nın 62, 52/2, 53, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Çaykara ilçesi, Uzungöl Beldesi, Yenimahalle, Hocalı mevkinin, Trabzon Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulunun 04/12/1998 tarih ve 3332 sayılı kararı ile tescil edilen 3. derece doğal sit ve aynı zamanda, 07/01/2004 tarih ve 25339 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 25/12/2003 tarih ve 2003/6692 sayılı Bakanlar Kurulu kararı ile belirlenen özel çevre koruma alanı içerisinde yer aldığı, Uzungöl Beldesine ait 1/5000 ölçekli nazım, 1/1000 ölçekli koruma amaçlı imar planının, Trabzon İdare Mahkemesinin 27/05/2009 tarih, 2008/637 - 2009/556 sayılı ve 08/10/2009 tarih, 2008/480 - 2009/1049 sayılı kararları ile iptal edildiği, Trabzon Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Bölge Kurulunun 01/05/2010 tarih ve 2700 sayılı kararı ile, “Özel Çevre Koruma Kurumu Başkanlığı"nın 30/04/2010 gün ve 993 - 2478 sayılı yazısı gereğince, yalnız kentsel ve sosyal teknik alt yapı ve üst yapı tesislerinin Özel Çevre Koruma Kurumu Başkanlığının uygun görüşü doğrultusunda yapılmasına izin verilebileceğine, diğer yapılara ilişkin getirilen hükümler gereğince, tescil kaydı sürmekte olan yapıların alınmış olan grup kararları doğrultusunda işlemlerin yapılmasına, tescil kaydı olmayan binalarda ise, 3194 sayılı Yasa"nın 21. maddesinde sözü edilen ve proje gerektirmeyen ruhsatlı basit tamir ve tadilatlara izin verilebileceğine, subasmanı tamamlanmış yeni yapılarda kurul onaylı ruhsatlı projesi olduğu halde, onaylı projesi doğrultusunda yapılmayıp, tadilat gerektiren konulara ilişkin getirilecek yeni önerilerin, plan yapımından sonra görüşülmesi gerektiğine” denilmek suretiyle, bölgeye ilişkin geçici dönem yapılanma koşullarının belirlendiği;
Suç tarihi itibariyle Çaykara ilçesi, Uzungöl Belediye Başkanı olarak görev yapmakta olan sanığın, geçici dönem yapılanma koşullarına ilişkin kurul kararına aykırı şekilde ve ayrıca bölgenin 3. derece doğal sit alanı niteliği taşımasından ve aynı zamanda tescilli bina bitişiğinde yer almasından dolayı Trabzon Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Bölge Komisyonunca uygun bulunarak onaylanmış bir mimari proje olmaksızın, Erhan Aygün isimli şahsa, Uzungöl Beldesi, Yenimahalle, Hocalı mevkinde mevcut taşınmazda yeni yapı inşa etmesi için 17/02/2012 tarihli yapı ruhsatını verdiği, sanık müdafince temyiz aşamasında dosyaya ibraz olunan Tabiat Varlıklarını Koruma Genel Müdürlüğü yazısında; Çaykara ilçesi, Uzungöl Beldesi, 1/5000 ölçekli koruma amaçlı nazım imar planı ile 1/1000 ölçekli koruma amaçlı uygulama imar planı teklifinin, Bakanlık Makamının 14/03/2014 tarih ve 2378 sayılı olur"ları ile onaylandığı belirtilmekte ise de, hukuki dayanaktan yoksun olarak yapı ruhsatı tanzim edilmesiyle suçun oluştuğu, geçici dönem yapılanma koşullarına ilişkin kurul kararına ve bölgede yapılaşmaya izin verilemeyeceğine dair kamu kurumları ile Uzungöl Belediye Başkanlığı arasında yapılan yazışmalara rağmen usulsüz yapı ruhsatı düzenleyen sanığın suç kastını açıkça ortaya koyduğu, bahse konu ruhsatın, sonradan yürürlüğe giren koruma amaçlı imar planına uygun olup olmadığı hususunun sübuta etki etmediği ve sanığın suç kastını tayin bakımından önem taşımadığı, bütün bu nedenlerle, 2863 sayılı Kanunun 6498 sayılı Kanun ile değişik 65/2. maddesinde yaptırım altına alınan suçun tüm unsurlarıyla oluştuğu anlaşılmakla;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, sanık tarafından tanzim edilen ruhsatın imar planına uygun olması nedeniyle geçerli hale geldiğine, sanığın olsa olsa görevi ihmal suçundan yargılanabileceğine ve suç kastı ile hareket etmediğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Uyap ortamında yapılan araştırmada, sanık hakkında, 2863 sayılı Kanuna aykırı olarak imar izni verme suçundan açılmış ve sanığın mahkumiyetine hükmedilmiş kamu davaları bulunduğunun anlaşılması karşısında, ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22/04/2014 gün ve 2013/11-397-2014/202 sayılı kararında açıklanan ilkeler doğrultusunda, anılan suçtan zarar görenin kamu olduğu gözetilip, ruhsat ve iddianame tarihleri de dikkate alınarak, sanığın eylemlerinin her birinin yenilenen kasıtla işlenmiş ayrı suçları mı yoksa bir suç işleme kararı ile kanunun aynı hükmünün kısa zaman aralıkları içerisinde birden çok kez ihlal edilmesi suretiyle zincirleme biçimde işlenmiş tek suçu mu oluşturduğunun değerlendirilmesi açısından, bu dosyanın, benzer nitelikteki Çaykara Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/139-2014/97, 2013/90-2014/87, 2013/192-2014/88, 2014/70-2014/400, 2014/155-2014/394, 2014/24-2014/396, 2014/237-2015/50, 2014/23-2014/397, 2014/244-2015/49 E. K. sayılı dosyaları ile varsa benzer eylemler nedeniyle açılmış başka davaların akıbeti araştırılıp, mümkünse mevcut dava ile birleştirilmesi, aksi halde, özeti duruşma tutanağına geçirilip, bu davayı ilgilendiren onaylı örnekleri dosyaya intikal ettirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiğinin gözetilmemesi kanuna aykırı,
Kabule göre de;
1- Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 2013 olarak belirtilmesi,
2-Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi tatbik edilirken, Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarihli, 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
3- Ödenmeyen adli para cezasının hapis cezasına çevrileceği ihtarı yapılırken dayanak kanun maddesi olan TCK’nın 52/4 maddesinin belirtilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 23/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.