Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2013/5324 Esas 2014/4240 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, ikramiye alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı işçi, davalı işyerinde 15.12.1995 tarihinde çalışmaya başladığını ve halen çalışmasını sürdürdüğünü, 2011 yılı başında yapılan seçim ile davalı ... yönetiminin değiştiğini, işyerinde yıllardır devam eden ve yılda 4 kez yapılan ikramiye ücretlerinden 30 Eylül dönemine ilişkin ikramiye ücretinin kaldırılmasına karar verildiğini ve hazırlanan muvafakatnamenin tüm çalışanlara işten çıkarma baskısı altında imzalatıldığını, bu konudaki itirazını yönetime ilettiğini, ancak talebinin kabul edilmediğini belirterek ikramiye alacağını talep etmiştir.
Davalı vekili, müvekkili tarafından ağırlaşan ekonomik şartlar nedeniyle çalışanlara ödenmekte olan yılda 4 adet ikramiyenin 1 tanesinin kaldırılmasının talep edildiğini ve bunun üzerine davacının da aralarında bulunduğu çalışan personelin büyük bir çoğunluğunun bu teklifi kabul ettiğini ve 29.03.2011 tarihli muvafakatname ile onay verdiğini, söz konusu muvafakatnameyi tamamen kendi rızası ile bilerek ve isteyerek verdiğini, muvafakatnamenin baskı ile alındığı hususunun gerçeği yansıtmadığını, muvafakatname ile Temmuz-Ağustos-Eylül aylarına ilişkin Ekim ayında ödenecek olan ikramiyeden vazgeçtiğini, bu nedenle davacının talebinin kabulünün mümkün olmadığını belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davacının ikramiye alacağının kaldırılmasına ilişkin muvafakatının irade özgürlüğü kapsamında gerçekleşmediği gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında ikramiye alacağı uyuşmazlık konusudur.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden, davalı işyerinde çalışanlara yılda dört ikramiye verildiği, ekonomik koşulların ağırlaşması bir ikramiyenin kaldırılması hususunda çalışanlarla görüşülerek muvafakatname alındığı anlaşılmaktadır. Davacı da 29.03.2011 tarihli dilekçesi ile ikramiyenin kaldırılmasını kabul ettiğini belirtmiştir. Ancak davacı işçi 30.09.2011 tarihli dilekçesi ile muvafakatnameyi baskı altında verdiğini belirterek Ekim 2011 ikramiyesinin ödenmesini istemiş, ayrıca işyeri yetkilileri hakkında da baskı ile muvafakatname aldıkları iddiası ile şikayetçi olmuştur.

Somut olayda, işyerinde çalışanlardan alınan muvafakatname doğrultusunda bir ikramiye ödemesinin ortadan kaldırıldığı görülmektedir. Her ne kadar davacı işçi muvafaktanamenin baskı ile alındığını iddia etmişse de, bu konuda davacı tanıkları ile davalı tanıklarının tamamen birbirinden farklı açıklamalarda bulundukları dikkate alındığında davacı işçi muvafaktanameyi baskı altında imzaladığını ispat edememiştir. Davacının 29.03.2011 tarihinde verdiği dilekçe ile dört adet ikramiyeden birisinin kaldırılmasına rıza gösterdiği anlaşıldığından mahkemece ikramiye alacağına ilişkin talebin reddi gerekirken yazılı şekilde kabulü hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 27.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.