Kasten yaralama suçundan sanık ...’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 29, 62 ve 52/2-3. maddeleri uyarınca 1.875,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Aliağa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 22/10/2014 tarihli ve 2014/299 esas, 2014/557 sayılı kararına karşı sanık müdafii tarafından cezanın hesaplanması sırasında yapılan maddi hatanın düzeltilmesine dair talebi üzerine, talebin kabulü ile maddi hatanın düzeltilmesine ve sanığın anılan Kanun’un 86/2, 29, 62 ve 52/2-3. maddeleri uyarınca 1.875,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin aynı Mahkemenin 03/07/2015 tarihli ve 2014/299 esas, 2014/557 sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü"nün 23.11.2015 gün ve 94660652-105-35-11361-2015-E.24244/76847 sayılı yazılı istemleri ve Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 15/12/2015 günlü ve 2015/386524 sayılı tebliğnamesiyle bozma düşüncesiyle daireye gönderilmiş olduğu görülmekle, dosya incelendi.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede,
Aliağa 2. Asliye Ceza Mahkemesince, sanık hakkında kasten yaralama suçundan verilen kesin hüküm üzerine, sanık müdafi tarafından hükümde maddi hata yapıldığına dair yapılan itirazın kabulü ile maddi hatanın düzeltilmesine dair ek kararın itiraza tabi olmayacağı cihetle, itiraz hakkında karar verilmesine yer olmadığına dair Karşıyaka 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 29/07/2015 tarihli ve 2015/1204 değişik iş sayılı kararında bir isabetsizlik görülmemekle yapılan incelemede,
5237 sayılı Kanun’un 29. maddesinde haksız tahrik nedeniyle yapılacak indirim oranının dörtte birinden dörtte üçüne kadar olduğunun belirtildiği, dosya kapsamına göre, 22/10/2014 tarihli karar ile sanık hakkında anılan Kanun’un 86/2. maddesine göre belirlenen 120 gün adli para cezasından, aynı Kanun’un 29. maddesine göre tahrik nedeniyle tahrikin şiddeti ve sanığın iradesine olan etkisine göre 1/2 oranında indirim yapıldığı belirtilmiş iken, itiraz üzerine maddi hata olduğu kabul edilerek verilen 03/07/2015 tarihli ek karar ile bu kez indirim oranının 1/4 olarak düzeltilmesi suretiyle sonuç ceza değiştirilmemiş olduğunun anlaşılması karşısında, anılan Mahkemece sanık hakkında önce 1/2 oranında indirim yapılmış olması nedeniyle sanık lehine kazanılmış hak olacağı gözetilmeksizin, itiraz üzerine bu kez 1/4 oranında indirim yapılmasına karar verilmesi, ayrıca maddi hatanın belirlenen gün adli para cezası karşılığı belirlenen adli para cezasına ilişkin sonuç cezaya ilişkin olabileceği ve Hakimin takdir hakkını kullanmasını gerektiren indirim oranının değiştirilmesinin maddi hata olarak kabul edilemeyeceği hususları gözetilmeksizin, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden, 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunduğu görülmekle,

GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:

Yargıtay incelemesi sırasında bozma istemi dışında saptanan yeni hukuka aykırılıkların bulunduğunun anlaşılması halinde, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 17/07/2010 gün ve 2007/145-172 kararında da vurgulandığı üzere, bu hukuka aykırılıklar giderilmeden mevcut durumda karar verilemeyeceği anlaşılmakla;
Dosyanın incelenmesinde, sanık hakkında Aliağa 2. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından kesin olarak 22/10/2014 tarihli hükümde, TCK"nın 86/2 maddesine göre belirlenen 120 gün adli para cezasından 29. maddeye göre tahrik nedeniyle ½ oranında indirim sırasında 60 gün yerine 90 gün olarak tayin edildiği, aynı mahkemece verilen 03/07/2015 tarihli kararla ½ oranını sanık aleyhine ¼ yapılması hususunun bozma nedeni yapılmış olmakla uygulamadaki yanlışlığın giderilmesi için 22/10/2014 tarih ve 2014/299 esas, 2014/557 karar sayılı hüküm konusunda da Kanun Yararına Bozma isteminde bulunup bulunulmayacağının taktiri için dosyanın Adalet Bakanlığı"na sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, kanun yararına bozma istemi hakkında bu aşamada bir karar verilmesine yer olmadığına, 30.09.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.