Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/12252 Esas 2019/2510 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/12252
Karar No: 2019/2510
Karar Tarihi: 12.03.2019

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/12252 Esas 2019/2510 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın 2009 ve 2010 yılında sahte fatura kullanma suçundan mahkumiyetine hükmetti. Ancak, suç konusu faturaların yalnızca unsurlarının incelenmesinde zorunluluk olmadığına dair Yargıtay Ceza Genel Kurulu kararına da değinildi. Mahkeme, sanık hakkındaki davanın eksik incelemeyle sonuçlandığını belirtti. Sanığın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, hükümler bozuldu. Kararda, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 230. maddesi ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi ile ilgili Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı da detaylı bir şekilde açıklandı.

11. Ceza Dairesi 2016/12252 E. , 2019/2510 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 08.11.2018 tarih, 2018/427 Esas ve 2018/517 Karar sayılı kararında açıklandığı üzere, sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarında suç konusu faturaların, 213 sayılı VUK"nin 230. maddesine göre yalnızca unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesinde zorunluluk bulunmadığından, tebliğnamedeki 1 numaralı görüşe iştirak edilmemiştir.
1- Sanık hakkında, 2009 ve 2010 takvim yılında sahte fatura kullanma suçunu işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında; suç konusu faturaları düzenleyen ... Makine Kimyevi Maddeler İnş. Petrol San ve Tic. Ltd. Şirketi, ... Mimarlık İnş. Tur. Ltd. Şirketi ve ... Vergi Dairesi mükellefi ...hakkında hazırlanmış vergi inceleme raporlarının ilgili vergi dairelerinden getirtilmesi, söz konusu şirketlerin yetkilileri ve mükellef hakkında sahte fatura düzenleme suçundan dava açılmış olup olmadığının araştırılması, açılmış ise, dava dosyalarının getirtilerek incelenmesi ve bu davayla ilgili belgelerin onaylı örneklerinin dosya içine alınması; gerektiğinde faturaları düzenleyenler ile sanığa ait defter ve belgeler üzerinde bilirkişi incelemesi yaptırılarak, faturaların gerçek alım satım karşılığı olup olmadığının, mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyeleri, teslim tesellüm belgeleri, bedellerinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun kanıtlama yeteneği olan geçerli ödeme belgeleri ve satıcının kasasına ya da banka hesabına girip girmediğinin tespiti ile faturaları düzenleyen şirketlerin yeterli üretimi, mal girişi ya da stoku olup olmadığı da araştırılarak toplanan tüm deliller birlikte değerlendirilip, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde hükümler kurulması,
2- Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12.03.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.