Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/11105 Esas 2019/2509 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/11105
Karar No: 2019/2509
Karar Tarihi: 12.03.2019

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/11105 Esas 2019/2509 Karar Sayılı İlamı

Özet:

2011 yılında sahte fatura düzenleme suçundan yargılanan sanık, o yıl ticari faaliyetinin olmadığını ve suç konusu faturaların bir muhasebeci tarafından düzenlenmiş olabileceğini savunmuştur. Ancak mahkeme, vergi incelemesi yapılmadan ve şirket yetkilileri veya mükellefler dinlenilmeden eksik bir şekilde karar vermiştir. Sanığın cezasında da eksik ceza tayini yapılmıştır. Bu nedenle, karar bozulmuştur. Kanun maddeleri ise 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 359/b-1, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 43. ve 53. maddeleridir.

11. Ceza Dairesi 2016/11105 E. , 2019/2509 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- ... İş Mak. İnş. Nal. Hafr. Tem. Gıda Tic. Ve San. Ltd. Şirketinin müdürü olan sanık hakkında 2011 takvim yılında sahte fatura düzenlediği iddiasıyla açılan kamu davasında; sanığın, 2011 yılında ticari faaliyetinin bulunmadığını, suç konusu faturaların, ... isimli muhasebeci tarafından düzenlenmiş olabileceğini savunması karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi bakımından; suç konusu faturaları kullanan mükellefler veya şirketler haklarında vergi incelemesi yapılıp yapılmadığı, ilgili şirket yetkilileri veya mükellefler hakkında dava açılıp açılmadığı sorulup, açıldığının tespiti halinde dava dosyaları getirtilip incelenerek bu davayı ilgilendiren delillerin onaylı örneklerinin dava dosyasına intikal ettirilmesi; suç konusu fatura asıllarından kanaat oluşturacak sayıda temin edilip dosya arasına konulması; sanığın savunmasında belirttiği ...’ın, 5271 sayılı CMK"nin 48. maddesine göre aleyhine tanıklıktan çekinme hakkı hatırlatılmak suretiyle tanık sıfatıyla dinlenmesi; suç konusu faturalar sanığa ve tanığa gösterilerek faturalardaki yazı ve imzaların kendilerine ait olup olmadığının sorulması, kabul etmedikleri takdirde sanık ile tanığın yazı ve imza örnekleri temin edilerek, faturalardaki yazı ve imzaların aidiyeti yönünden uzman bir kurum veya kuruluştan rapor alınması; suç konusu faturaları kullanan şirket yetkilileri veya mükellefler tanık olarak dinlenilerek sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıklarının, sanığı ve tanık ...’ı tanıyıp tanımadıklarının ve faturaların verilip alınmasına sanığın iştirakinin olup olmadığının sorulması, sonucuna göre tüm deliller birlikte değerlendirilerek sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hüküm verilmesi,
2- Kabule göre de;
a)Sanık hakkında, 213 sayılı VUK"nin 359/b-1, 5237 sayılı TCK"nin 43. maddeleri uyarınca hükmedilen 3 yıl 9 ay hapis cezasından, TCK"nin 62. maddesi gereğince 1/6 indirim yapılması sırasında 3 yıl 1 ay 15 gün yerine 2 yıl 13 ay 15 gün hapis cezasına hükmedilerek eksik ceza tayini,
b)5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından aynı kanunun 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 12.03.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.