Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2020/8388 Esas 2021/294 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/8388
Karar No: 2021/294
Karar Tarihi: 13.01.2021

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2020/8388 Esas 2021/294 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı vekili tarafından temyiz edilen bir ceza davası sonucunda, sanık kişinin kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkumiyetine karar verilmiştir. Mahkeme kararında, suçtan zarar gören ve kamu davasına katılma talebi olan Bakanlık vekilinin hükümleri temyize hak ve yetkisine sahip olduğu belirtilmiş ve katılma iradesinin ortaya konulduğu ifade edilmiştir. Hüküm incelemesi sonucunda sanık hakkında bazı eksiklikler tespit edilmiş ve bu doğrultuda mahkeme kararı bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 237/2. maddesi
- Türk Ceza Kanunu'nun 109/5. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 64. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi

8. Ceza Dairesi 2020/8388 E. , 2021/294 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEMYİZ EDENLER : Katılan kurum vekili, sanık

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Suçtan katılan sıfatını alabilecek şekilde zarar görmüş bulunan ve kamu davasına katılma talebi olan şikayetçi Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı vekilinin hükümleri temyiz etmesi karşısında, şikayetçi kurumun hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu belirlenerek ve sunulan dilekçede de katılma iradesinin ortaya konulduğu anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK.nın 237/2. maddesi gereğince Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı"nın katılan ... vekilinin ise katılan Bakanlık vekili sıfatıyla davaya katılmasana karar verilerek yapılan temyiz incelemesinde;
I-Sanık ... hakkında kurulan hüküm bakımından yapılan incelemede;
1-Kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçunun birden fazla kişiyle birlikte çocuğa karşı işlenmesi nedeniyle olayda birden fazla ağırlaştırıcı sebebin bulunması karşısında temel cezanın tayini sırasında alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Sanığın daha önceden katılan ...’yla evlenme isteğinin katılanın ailesi tarafından reddedildiği ve sanığın suç tarihinde yine aynı saikle katılanın hürriyetini tahdit ettiği anlaşılmakla cezasından TCK’nın 109/5. maddesi gereğince arttırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
II-Sanık ... hakkında kurulan hüküm bakımından yapılan incelemede ise;
UYAP ortamından alınan nüfus kaydına göre, sanığın 05.12.2015 tarihinde, hükümden sonra öldüğünün anlaşılması karşısında, bu husus araştırılarak 5237 sayılı TCK.nın 64. maddesi gereğince hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde yasal zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin ve sanık ...’in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 13.01.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.