2863 sayılı Yasaya Muhalefet - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/2967 Esas 2020/3842 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Yasaya Muhalefet
Hüküm : CMK’nın 231/11. maddesi uyarınca hükmün açıklanması suretiyle;
2863 sayılı Kanunun 65/b, TCK’nın 62/1, 52/2, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, 2863 sayılı Kanunun 65/b, TCK’nın 62. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis ve 80,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Gebze 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/09/2012 tarihli ve 2012/483 esas, 2012/929 karar sayılı kararının 23/10/2012 tarihinde kesinleşmesine müteakip sanığın denetim süresi içinde 04/06/2016 tarihinde TCK"nın 125/3-a, maddesinde düzenlenen kamu görevlisine görevinden dolayı hakaret suçunu işlediği ve Erciş 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2016/331 esas 2017/156 karar sayılı kararı ile bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verildiği, hükmün 11/09/2017 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair Gebze 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/01/2018 tarihli ve 2017/412 Esas - 2018/6 Karar sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair 18/09/2012 tarihli kararın kesinleşme tarihi olan 23/10/2012 tarihinden itibaren denetim süresi içinde verilen mahkumiyet kararına konu ikinci suçun işlendiği 04/06/2016 tarihine kadar CMK"nın 231/8. maddesi gereğince dava zamanaşımının durduğu, bu sürenin eklenmesi halinde suç tarihi ile inceleme tarihi arasında sanığın lehine olan 765 sayılı TCK"nın 102/4, 104/2. maddesinde öngörülen 7 yıl 6 aylık olağanüstü zamanaşımı süresinin dolduğu anlaşılmakla, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olup, hükmün gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 765 sayılı TCK’nın 102/4, 104/2 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri gereğince kamu davasının DÜŞMESİNE, 23/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.