Yaralama suçundan sanıklar ...,...,... ve ..."nun 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/1 ve 29. maddeleri uyarınca 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına,sanıklarına anılan Kanunun 53/1-a,b,c,d ve e maddesindeki haklardan yoksun bırakılmalarına dair Gebze 1.Asliye Ceza Mahkemesinin 28.06.2012 tarihli ve 2010/490 esas, 2012/1850 sayılı kararının, Adalet Bakanlığı tarafından kanun yararına bozulmasının istenilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 26/09/2016 gün ve 2015/252956 sayılı istem yazısıyla Dairemize gönderilen dava dosyası incelendi.
İstem yazısında; “ 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 53/2. maddesinde yer alan "Kişi, işlemiş bulunduğu suç dolayısıyla mahkûm olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar bu hakları kullanamaz." ve 3. fıkrasındaki "Mahkûm olduğu hapis cezası ertelenen veya koşullu salıverilen hükümlünün kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yukarıdaki fıkralar hükümleri uygulanmaz." şeklindeki düzenlemeler karşısında, anılan maddenin 1-c bendinde yer alan hak yoksunluğunun sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıvermeden sonra uygulanamayacağı, kendi alt soyu dışındaki kişiler bakımından vesayet ve kayyımlıkla ilgili hak yoksunluğu ile anılan maddenin 1. fıkrası a, b, d ve e bentlerinde yazılı hak yoksunluklarının ise cezanın infazının tamamlanmasına kadar devam edeceği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde,
İsabet görülmemiştir.” denilmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
I-Olay:
Yaralama suçlarından sanıklar ..., ..., ... ve ... hakkında yapılan yargılama sonucunda, Gebze 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 28/06/2012 tarihli kararıyla, TCK"nın 86/1, 29.maddeleri uyarınca 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve TCK"nın 53/1. maddesinde belirtilen hak yoksunluklarının uygulanmasına karar verildiği, sanıkların yokluğunda verilen kararın yöntemince tebliğinden sonra, sanık ... "nun temyizi üzerine Dairemizin 07.01.2015 tarihli ve 2013/5263 esas, 2015/407 sayılı kararı ile süre yönünden reddedilerek diğer saıklar yönünden ise temyiz edilmeksizin kararın kesinleşmesi üzerine kanun yararına bozma talebinde bulunulduğu anlaşılmıştır.
II- Kanun Yararına Bozma İstemine İlişkin Uyuşmazlığın Kapsamı:
Tehdit suçundan verilen hapis cezasının sonucu olarak uygulanan TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluğuyla ilgili aynı Kanun maddesinin 3. fıkrasındaki sınırlandırıcı hükmün dikkate alınmamasına,dair hukuka aykırılığa ilişkindir.
III- Hukuksal Değerlendirme:
5237 sayılı TCK"nın 53/3. maddesinde "Mahkum olduğu hapis cezası ertelenen veya koşullu salıverilen hükümlünün kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yukarıdaki fıkralar hükümleri uygulanmaz"hükmü yer almaktadır.
İnceleme konusu somut olayda; mahkemece yaralama suçundan hapis cezasıyla cezalandırılmasına karar verilen sanıklar hakkında, 5237 sayılı TCY"nın 53. maddesinin 3. fıkrası hükmü gözetilmeden, "TCK"nın a,b,d,e fıkrasındaki haklardan yoksun bırakılmasına, aynı Yasanın 53/1-c maddesindeki haklardan koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına" şeklinde karar verildiği görülmektedir. Ancak mahkemenin TCK"nın 53/1-c maddesindeki hak yoksunluğuyla ilgili, aynı Kanun maddesinin 3. fıkrasındaki sınırlandırıcı hükmün yalnızca "kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından" uygulanmayacağının gözetilmemesinin hukuka aykırı olduğu anlaşılmaktadır.
IV- Sonuç ve Karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle;
Adalet Bakanlığı"nın istemi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın düzenlediği tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden,
1- Yaralama suçlarından sanıklar ..., ..., ... ve ... hakkında, Gebze 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 28/06/2012 tarihli ve 2010/490 esas, 2012/1850 sayılı kararının, CMK"nın 309. maddesi uyarınca, BOZULMASINA,
2- Karardaki hukuka aykırılık aynı Kanun maddesinin 4-d fıkrasına göre, hükmün Yargıtay tarafından düzeltilmesini gerektirmekle, hüküm fıkrasındaki TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın “sanık hakkında TCK"nın 53/1-(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar, diğer kişiler yönünden ve a,b,d,e bendindeki haklar bakımından ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi biçiminde DÜZELTİLMESİNE,
3- Kararın diğer yönlerinin olduğu gibi bırakılmasına, 29.09.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.