Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/398 Esas 2019/2161 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/398
Karar No: 2019/2161
Karar Tarihi: 28.03.2019

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/398 Esas 2019/2161 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın silahlı terör örgütüne üye olması suçuyla ilgili TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 53, 58/9 maddeleri yollamasıyla 58/6, 63 maddeleri gereğince mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, mahkemenin sanığa fazla ceza tayin ettiğine ve örgüt mensubu olan sanığın cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi hakkında kanuna aykırı karar verildiğine karar verilmiştir. Bu nedenle, mahkeme kararı bozulmuş ve dosya Afyonkarahisar 2. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilip kararı bir örneği Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine bildirilmiştir. Verilen kararda, Anayasanın 138/1. maddesi, TCK'nın 61. maddesinde düzenlenen cezanın belirlenmesi ve bireyselleştirilmesine ilişkin ölçütlerle TCK’nın 3/1. maddesinde düzenlenen orantılılık ilkesi de dikkate alınmıştır. Kanun maddeleri şöyledir:
-TCK'nın 314/2 maddesi: Silahlı terör örgütüne üye olmak suçunu tanımlar.
-3713 sayılı Kanunun 5/1 maddesi: İlgili kanunun yollamasıyla suçluların cezalandırılması hakkındaki madde.
-TCK'nın 53. maddesi: Suç işlerken kullanılan

16. Ceza Dairesi 2019/398 E. , 2019/2161 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK"nın 53, 58/9 maddeleri yollamasıyla 58/6, 63 maddeleri gereğince mahkumiyetine dair istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Hükmolunan cezanın süresine göre şartları bulunmadığından sanık müdafiinin duruşmalı inceleme isteminin CMK’nın 299/1. maddesi uyarınca REDDİNE
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1) Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre sanık hakkında temel ceza tayin edilirken; Anayasanın 138/1. maddesi hükmü, TCK"nın 61. maddesinde düzenlenen cezanın belirlenmesi ve bireyselleştirilmesine ilişkin ölçütlerle TCK’nın 3/1. maddesinde düzenlenen orantılılık ilkesi çerçevesinde, suçun işleniş biçimi, işlenmesinde kullanılan araçlar, işlendiği zaman ve yer, suç konusunun önem ve değeri, meydana gelen tehlike ile sanığın kasta dayalı kusurunun ağırlığı, güttüğü amaç ve saik de göz önünde bulundurularak; hukuka, vicdana, dosya kapsamına uygun alt sınırdan makul düzeyde uzaklaşarak bir cezaya hükmedilmesi gerekirken teşdidin derecesinde yanılgıya düşülerek fazla ceza tayin edilmesi,
2) Kabul ve uygulamaya göre;
Örgüt mensubu olduğu kabul edilen sanık hakkında verilen hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilirken uygulama maddesi olarak doğrudan ve yalnızca TCK"nın 58/9 maddesinin gösterilmesi gerekirken yazılı olduğu şekilde 58/6 maddesinin yazılması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan bu sebeplerden dolayı hükmün BOZULMASINA, atılı suçun vasıf ve mahiyeti, verilen ceza miktarı ve tutuklulukta geçirilen süre dikkate alındığında, sanık müdafiinin tahliye talebinin reddi ile sanığın tutukluluk halinin devamına, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Afyonkarahisar 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 28.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.