Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/14216 Esas 2019/5901 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/14216
Karar No: 2019/5901
Karar Tarihi: 13.05.2019

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/14216 Esas 2019/5901 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalının araç sürücüsünün sebep olduğu çift taraflı kazada 3. kişi mirasçılarının destekten yoksun kalma tazminatını ödediğini ve bunun avans faizi ile birlikte tahsilini istediğini belirtmiştir. Mahkeme, davayı kabul ederek, davalıdan 26.856,94 TL'nin ödeme tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte tahsil edilerek davacıya verilmesine karar vermiştir. Davalı vekili tarafından temyiz edilen kararda, usul ve yasaya uygun bir şekilde verildiği gerekçesiyle hüküm onanmıştır. Kanun maddesi olarak, Karayolları Trafik Kanunu'nun 90. maddesi ve Türk Medeni Kanunu'nun 49. maddesi kararda geçmektedir.

17. Hukuk Dairesi 2016/14216 E. , 2019/5901 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki rücuen tazminat davasının yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerle davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, davalının maliki olup müvekkili şirkete trafik (ZMSS) sigortalı aracın dava dışı ehliyetsiz sürücü idaresinde iken, 28.07.2010 tarihinde sebebiyet verdiği çift taraflı kaza nedeniyle, 3. kişi mirasçılarına mahkeme kararı ile hükmedilen destekten yoksun kalma tazminatının ödendiğini belirterek, 26.856,94 TL"nin ödeme tarihi olan 17.09.2014 tarihinden itibaren avans faizi ile birlikte tahsili istemiştir.
Davalı vekili davaya cevap vermemiş, duruşmada davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulü ile 26.856,94 TL alacağın ödeme tarihi olan 17/09/2014"den itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde ve özellikle, ceza yargılaması sırasında alınan ve kesinleşen bilirkişi raporundaki kusur dağılımının oluşa uygun olması sebebiyle benimsenmesinde ve uzman bilirkişice düzenlenen maddi tazminata ilişkin raporun hükme esas alınmasında, bir usulsüzlük bulunmamasına, ayrıca
yargılama aşamasında ileri sürülmeyen hususların temyizde ileri sürülememesine göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 1.398,84 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 13/05/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.