MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
1- Sanık hakkında, CMK’nın 231/5. maddesi gereği açıklanması geri bırakılan hükmün 5 yıllık denetim süresi içerisinde sanığın yeniden denetim süresi içinde kasıtlı suçu işlemesi nedeniyle kararın kesinleşmesinden sonra mahkemesince yapılan ihbar üzerine, hüküm kurulduğunun anlaşılması karşısında, Yargıtay incelemesine tabi olacak ve kesinleşmesi halinde infaza verilecek hükmün, açıklanmasına karar verilecek yeni hüküm olduğu, bu nedenle kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eylemlerinin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması ve bu şekilde cezanın şahsileştirilmesi gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan, hüküm kurulmak suretiyle Anayasanın 141. ve 5271 sayılı CMK"nın 34 ve 223, 230. maddelerine aykırı davranılması,
2- Sanık ile şikayetçi Turgay arasında çıkan tartışma sırasında, sanığın şikayeçi ..."a "bir tane silah aldım seni vuracağım" demek suretiyle tehdit ettiği ardından müşteki ..."e de "seni burada oturtmayacağım, seni burada barındırmayacağım" dediği olayda, tartışmanın devam ettiği ve sanığın, diğer mağdura yönelik de aynı olay bütünlüğü içinde tehdit sözleri sarf ettiği anlaşıldığından, tehdit suçundan verilen cezanın TCK"nın 43. maddesi ile artırılması gerekirken ayrı ayrı mahkumiyet hükümleri kurulması,
3- Olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak sanık hakkında TCK"nın 29. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
4- Hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak TCK"nın 53. maddesinin uygulanmaması,
5- Kabule göre de,
Sanığın, müşteki ..."e sarfettiği sözlerin TCK"nun 106/1-2.cümlesinde tanımlanan sair tehdit suçunu oluşturacağı gözetilmeden, aynı maddenin birinci cümlesi gereğince hüküm kurulması,
Kanuna aykırı ve sanık ..."ın temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 28/09//2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.