Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/6135 Esas 2019/2500 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/6135
Karar No: 2019/2500
Karar Tarihi: 11.03.2019

Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/6135 Esas 2019/2500 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından yapılan yargılamada sanık özel belgede sahtecilik suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, Mahkemenin sanığa ön ödeme önerisinde bulunulması suretiyle sonucuna göre hüküm kurması gerektiği ve zincirleme suç hükmünün uygulanma olanağının bulunmadığı gözetilmeden fazla ceza tayini yapıldığı gerekçesiyle karar temyiz edilmiştir. 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 56. maddesi ile ilgili özel hüküm dikkate alınarak, sanığa ön ödeme önerisinde bulunulması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, TCK'nin 43. maddesi ve 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendi ile ilgili hükümlerin doğru uygulanmaması nedeniyle karar bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 56. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nin 43. ve 53. maddeleri
- 6518 sayılı Kanunun 104 ve 105. maddeleri ile değişik 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu\"nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan 56. maddesinin 4. ve 5. fıkraları

11. Ceza Dairesi 2017/6135 E. , 2019/2500 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
1-Hükümden önce 19.02.2014 tarih ve 28918 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6518 sayılı Kanunun 104 ve 105. maddeleri ile değişik 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan 56. maddesinin 4. fıkrasındaki "Kişinin bilgisi ve rızası dışında işletmeci veya adına iş yapan temsilcisi tarafından abonelik tesisi, işlemi veya elektronik kimlik bilgisini haiz cihazların kayıt işlemi yapılamaz ve yaptırılamaz, bu amaçla gerçeğe aykırı evrak düzenlenemez, evrakta değişiklik yapılamaz ve bunlar kullanılamaz" ve 5. fıkrasındaki "Gerçeğe aykırı evrak düzenlemek veya değiştirmek suretiyle kişinin bilgi ve rızası dışında tesis edilmiş olan abonelikler kullanılamaz" hükmü karşısında, özel hüküm niteliğinde bulunan ve lehe olan 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 56. maddesindeki düzenleme de gözetilerek, sanığa ön ödeme önerisinde bulunulması suretiyle sonucuna göre hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Kabule göre;
a) 5237 sayılı TCK"nin 43. maddesinde, "değişik zamanlarda" ibaresine yer verilmesi karşısında, aynı anda gerçekleşen fiillerde zincirleme suça ilişkin hükümlerin uygulanma olanağı bulunmadığı, ancak belge sayısının TCK"nin 61. maddesi uyarınca temel cezanın tayininde nazara alınması gerektiği cihetle; katılan adına aynı tarihte 4 adet sahte abonelik sözleşmesi düzenlenmesi eyleminde, zincirleme suç hükmünün uygulanma olanağının bulunmadığı gözetilmeden TCK"nin 43. maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,
b) 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.03.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.