Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/9841 Esas 2022/163 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ :Karşılıklı Boşanma - Ziynet Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından kadının kabul edilen boşanma davası, kusur belirlemesi, kadın yararına hükmedilen tazminat ve nafakalar ile kendi tazminat taleplerinin reddi yönünden; davalı-karşı davacı kadın tarafından ise katılma yoluyla erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi, vekâlet ücreti, tazminat ve nafaka miktarları ile reddedilen ziynet alacağı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davalı-karşı davacı kadının, erkeğin kabul edilen boşanma davasına yönelik temyiz dilekçesinin incelenmesinde;
İlk derece mahkemesince verilen hüküm davalı-karşı davacı kadın tarafından davacı-karşı davalı erkeğin kabul edilen boşanma davası yönünden istinaf edilmeyerek kesinleşmiştir. Bu nedenle davalı- karşı davacı kadının istinaf edilmeyerek kesinleşen bu yöne ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davalı-karşı davacı kadının reddedilen ziynet alacağına yönelik temyiz dilekçesinin incelenmesinde;
Katılma yoluyla temyiz asıl temyiz talebine sıkı sıkıya bağlıdır. Davacı- karşı davalı erkek, kadının ziynet alacağı davasına yönelik hükmü temyiz etmediğine göre, bu dava yönünden davalı-karşı davacı kadının katılma yoluyla temyiz hakkı bulunmamaktadır. Bu sebeple davalı- karşı davacı kadının münhasıran ziynet alacağı davasının reddine yönelik katılma yoluyla temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
3- Tarafların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
a-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı- karşı davalı erkeğin tüm, davalı-karşı davacı kadının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
b- Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecelerine, paranın alım gücüne, ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamına nazaran, davalı-karşı davacı kadın yararına hükmolunan maddî tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4 üncü maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51 inci maddesi hükümleri nazara alınarak, daha uygun miktarda maddî tazminat (TMK m. 174/1) takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
c- Tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, günün ekonomik koşullarına göre davalı-karşı davacı kadın yararına takdir edilen yoksulluk nafakası azdır. Mahkemece Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak daha uygun miktarda nafakaya hükmedilmesi gerekir. Bu yön gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Davalı-karşı davacı kadının erkeğin kabul edilen boşanma davasına yönelik temyiz dilekçesinin yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple REDDİNE, kadının ziynet alacağı davasına yönelik temyiz dilekçesinin yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple REDDİNE, hükmün yukarıda 3/b ve 3/c bentlerinde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin yukarıda 3/a bendinde gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın ...'a yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 292.10 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran Edibe'ye geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 18.01.2022 (Salı)