Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/2488 Esas 2019/11184 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2488
Karar No: 2019/11184
Karar Tarihi: 01.10.2019

Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/2488 Esas 2019/11184 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Nizip Ağır Ceza Mahkemesi'nin verdiği bir hükümden sonra yapılan istinaf başvurusunda Bölge Adliye Mahkemesi, sanığın çocuğun basit cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine dair hükmün esastan reddine karar verdi. Katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemi reddedildi. Ancak, sanık müdafisi ile katılan mağdure vekilinin temyiz itirazları uygun görüldü. Yapılan incelemede, olay günü sanığın mağdurenin yanına gidip pijamasını indirip kıyafetinin üzerinden bacaklarına dokunduğu ve sarıldığı belirlendi. Ancak bu eylemler kısa süreli, ani ve kesintili olduğundan sarkıntılık düzeyinde kaldığına karar verildi. İlk derece mahkemesinin vermiş olduğu mahkumiyet hükmü 5271 sayılı CMK'nın 230/1-b. maddesine uygun düşmeyen gerekçeyle kurulduğundan istinaf başvurusu esastan reddedildi. Ancak, Bölge Adliye Mahkemesi'nin hüküm verirken kanuna aykırı davrandığı gerekçesiyle yapılan temyiz itirazı kabul edildi ve 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. maddesi gereğince hüküm bozuldu.
Kanun Maddeleri:
- 5271 Sayılı CMK'nın 294/1. maddesi: Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurus

14. Ceza Dairesi 2019/2488 E. , 2019/11184 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair Nizip Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 18.07.2018 gün ve 2018/105 Esas, 2018/145 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi
DÜŞÜNCE : Bozma

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü;
Katılan Bakanlık vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK"nın 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır.” şeklindeki düzenleme de gözetilerek yapılan değerlendirmede, katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Katılan mağdure vekili ile sanık müdafisinin temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
İlk derece mahkemesinde yapılan yargılamada dinlenen mağdure ile tanık beyanları, savunma ve tüm dosya içeriğine göre olay günü sanığın, mağdurenin yanına gelerek pijamasını indirip kıyafetinin üzerinden bacaklarına dokunma ve sarılma şeklindeki eylemlerinin kısa süreli, ani ve kesintili gerçekleşmesinden dolayı sarkıntılık düzeyinde kaldığı nazara alınıp, ilk derece mahkemesinin gerekçesinde yer alan sübuta ilişkin deliller ile dosya içeriğinin çeliştiği gözetilerek 5271 sayılı CMK"nın 230/1-b. maddesine uygun düşmeyen gerekçeyle kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine yazılı şekilde esastan reddine karar verilmesi suretiyle aynı Kanunun 289/1-g. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan mağdure vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin 22.11.2018 gün ve 2018/2342 Esas, 2018/1237 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 01.10.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.