15. Ceza Dairesi 2019/16122 E. , 2020/1617 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : TCK"nın 141/1, 62, 53.maddeleri uyarınca mahkumiyet
Hırsızlık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve O yer Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I- O yer Cumhuriyet savcısı’nın temyiz talebinin incelenmesinde;
O yer Cumhuriyet savcısı"nın, 11/04/2019 tarihinde verilen hükmü, 1412 sayılı CMUK"nın 310/3. maddesinde belirlenen bir aylık süre geçtikten sonra 14/05/2019 tarihinde temyiz ettiği anlaşılmakla, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II- Sanığın temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanığın suç tarihinde Bahçelievler Mahallesi GMK Bulvarı üzerinde bulunan Vakıfbank bankamatiğinden para çekmekte olan müştekinin yanına yardım etme bahanesi ile yaklaştığı, müştekiyi oyalayarak bankadaki parasından 500 TL çekerek müştekiye parasının yatmadığını söyleyerek kartını verdiği, müştekinin bir gün sonra yeniden para çekmek için bankaya başvurduğunda olayı öğrendiği, yaptırılan fotoğraf teşhisinde sanığı teşhis ettiği, bu suretle dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia ancak değişen suç vasfıyla eylemin hırsızlık suçunu oluşturduğunun kabul edildiği olayda; bozma üzerine taraflar arasında uzlaştırma sağlanamadığından, dosya kapsamında toplanan delillere göre sanığın hırsızlık suçunu işlediğine ilişkin mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozma üzerine yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın uzlaşmak istediğine, cezayı uygun görmediğine ilişkin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Kasten işlemiş olduğu suçtan, hapis cezasıyla mahkumiyetinin yasal sonucu olarak sanığın 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin “a, b, c, d, e” bendinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; fakat, bu aykırılığın yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımların çıkarılması ile yerine, “Kasten işlemiş olduğu suçtan hapis cezasıyla mahkumiyetinin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin “a, b, c, d, e” bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
