Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/2114 Esas 2019/3146 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2114
Karar No: 2019/3146
Karar Tarihi: 14.02.2019

Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/2114 Esas 2019/3146 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, görevi yaptırmamak için direnme suçundan mahkum edilmiştir. Temyiz hakkı kullanılmıştır ve sadece bu suçla ilgili temyiz edilmiştir. Hakaret suçundan kurulan hüküm temyiz kapsamında değildir. Temyiz isteği reddedilmiştir. Sanığın eylemi doğru olarak nitelendirilmiş ve kanuna uygun olarak yargılanmıştır. Mahkumiyet en ağır cezayı içeren mahkumiyet olduğu için tekerrüre esas alınmalıdır. Sanığın ileri sürdüğü nedenler kabul edilmemiştir. Kanun maddeleri; TCK’nın 58. maddesi ve 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesidir.

18. Ceza Dairesi 2017/2114 E. , 2019/3146 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, sanığın 08/07/2014 tarihli temyiz dilekçesi ile sadece görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hükmün temyiz edildiği, bu suretle sanık hakkında hakaret suçundan kurulan hükmün temyiz kapsamında olmadığı anlaşılmakla, temyiz kapsamının sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçuna yönelik olduğu belirlenerek, dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
TCK’nın 58. maddesi uygulanırken, 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesi uyarınca en ağır cezayı içeren mahkumiyetin tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, birden fazla hükümlülük tekerrüre esas alınmış ise de, infaz aşamasında resen dikkate alınabileceğinden bu hususun bozmayı gerektirmediği,
Anlaşıldığından sanık ...’ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 14/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.