Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/1692 Esas 2022/2139 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacının bir kısım işçilik alacaklarını talep ettiği dosyada Mahkemece verilen 15.12.2015 tarihli karar, taraflar vekillerince temyiz üzerine Dairemizin 13/01/2020 tarih, 2016/8421 esas ve 2020/47 karar sayılı ilamı ile davacı vekilinin tüm davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi ile ıslaha karşı yapılan zamanaşımı def’inin değerlendirilmemesinin ve hüküm altına alınan miktarların net mi yoksa brüt mü olduğunun belirtilmemesinin hatalı olduğu gerekçesiyle bozulmuştur.
Mahkemece bozma ilamına uyularak re'sen yapılan hesaplamaya göre fazla mesai alacağı olarak 19.918,55 TL hüküm altına alınmıştır. Bozma öncesi Mahkemece hüküm altına alınan fazla mesai alacağının 18.635,42 TL olduğu, Mahkemece verilen bu kararın davalı lehine bozulduğu, buna göre bozma sonrası davalı tarafın aleyhine olacak şekilde fazla mesai alacağının hüküm altına alınması davalı lehine oluşan usulü kazanılmış hak ilkesine aykırılık teşkil etmektedir. Hal böyle olunca Mahkemece davalı lehine oluşan usuli kazanılmış hak dikkate alınmaksızın fazla mesai alacağının hüküm altına alınması bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438/7. maddesi uyarınca kararın düzelterek onanmasına karar verilmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın hüküm kısmından 4.,8. ve 9. fıkraların çıkarılarak yerine;
“4. 18.635,42 TL fazla çalışma ücretinden, 15.000,00 TL'sinin dava tarihinden itibaren, kalan 3.635,42 TL'sinin 13.11.2015 ıslah tarihinden itibaren en yüksek banka mevduat faiziyle birlikte davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine,
8. Hesaplanan 1.864,64 TL harçtan peşin harcın mahsubuyla bakiye alınması gerekli 930.60 TL harcın davalıdan tahsili ile hazineye irat kaydına,
9. Davacı yararına takdir edilen 4.094,52 TL vekalet ücreti, kabul ve ret miktarına göre hesaplanan 596,33-TL yargılama gideri ve peşin ödenen 934,04 TL harcın davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine,” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalı tarafa iadesine, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz eden davacı tarafa yükletilmesine, 22.02.2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.