11. Ceza Dairesi Esas No: 2016/6553 Karar No: 2019/2482 Karar Tarihi: 11.03.2019
Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6553 Esas 2019/2482 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir dava sonucunda sanık vergi usul kanununa muhalefet suçundan mahkum edilmiştir. Sanığın aynı takvim yılı içerisinde birden fazla sahte fatura düzenlediği belirtilmiştir. Zincirleme suç hükümleri uygulanmamış ve eksik ceza tayini aleyhe temyiz edilmediği için bozma nedeni yapılmamıştır. Suç tarihi başlığında \"2007\" şeklinde eksik gösterilen bir bilginin mahallinde düzeltilmesi gerektiği belirtilmiştir. Sanık hakkında uzun süreli hapis cezası ertelenmiştir ancak hak yoksunluklarına hükmedilmemiştir. Verilen cezada isabetsizlik görülmemiştir ve temyiz itirazları reddedilmiştir. Kanun maddeleri olarak TCK'nin 43. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi ile 53/1-c. maddesi belirtilmiştir.
11. Ceza Dairesi 2016/6553 E. , 2019/2482 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet HÜKÜM : Mahkumiyet
Sanığın aynı takvim yılı içerisinde birden fazla sahte fatura düzenlemek şeklinde gerçekleşen eylemlerine ilişkin olarak, TCK‘nin 43. maddesi uyarınca zincirleme suç hükümleri uygulanmayarak eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; gerekçeli karar başlığında “2007“ şeklinde eksik gösterilen suç tarihinin, “24.05.2007“ olarak mahallinde düzeltilmesi ile uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin 3. fıkrası nazara alınarak 53/1-c. maddesinde yazılı hak yoksunluklarına hükmedilmemesi isabetsizliğinin, Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür. Toplanan deliller karar yerinde incelenip sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltan nedenin nitelik ile derecesi takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştirilen husus dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 11.03.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.