Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/4541 Esas 2015/3543 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/4541
Karar No: 2015/3543
Karar Tarihi: 08.07.2015

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/4541 Esas 2015/3543 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık konut dokunulmazlığını ihlal ve hırsızlık suçlarından mahkum edilmiştir. Ancak, verilen hüküm sanığa usulüne uygun olarak tebligat yapılmadığı gerekçesiyle usule uygun kesinleşmemiştir. Sanık temyiz isteği üzerine yapılan incelemede, mahkemenin uzlaşma yoluna gitmeden karar vermesinde bir isabetsizlik görülmemiş ve mahkumiyet hükmüne yönelik tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir. Mahkeme, sanığın temyiz itirazlarını yerinde bulmamıştır ve hükümlerin onanmasına karar vermiştir.
Kanun Maddeleri:
- Tebligat Kanunu'nun 35. maddesi
- Anayasa'nın 40/2 maddesi
- 5271 Sayılı CMK'nın 34/2, 231/2 ve 232/6. maddeleri
- 5271 Sayılı CMK'nun 253/6. maddesi
- 5271 Sayılı CMK'nın 254. maddesi
22. Ceza Dairesi         2015/4541 E.  ,  2015/3543 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal
    HÜKÜM : Mahkumiyet, temyiz isteğinin reddi

    Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    Sanığın yokluğunda verilen 31.10.2008 tarihli hükmün, sanığın 02.11.2007 tarihinde yapılan sorgusunda bildirdiği “... Sitesi” yerine “... Sitesi” adresine gönderilmesinin ve adreste bulunmaması üzerine de, muhtarlıktan öğrenilen ve daha önce usulüne uygun olarak tebligat yapılmayan “... Mahallesi 1110 Sokak No:52, ...” adresine doğrudan Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre tebligat yapılmasının hukuka aykırı olduğu ve bu nedenle hükmün usule uygun kesinleşmediği, sanığın öğrenme üzerine gönderdiği anlaşılan 25.01.2010 tarihli dilekçesi ile hükmü temyiz ettiği, mahkemenin 29.01.2010 tarihli ek kararıyla, sanığa yapılan tebligatların usule uygun olduğu gerekçesiyle talebi reddettiği, Anayasa’nın 40/2, 5271 sayılı CMK’nın 34/2, 231/2 ve 232/6. maddeleri uyarınca, ek kararın hüküm fıkrasında, başvurulacak kanun yolunun, merciinin, başvuru şekli, süresi ve bu sürenin başlangıcının açıkça ve ilgiliyi yanıltmayacak biçimde gösterilmesi gerekmekte olup; sanığın yokluğunda verilen 29.01.2010 tarihli kararda başvuru merciinin gösterilmediği ve kanun yolunun yanıltıcı biçimde “itiraz” olduğunun belirtilmesi nedeniyle bu kararın da kesinleşmediği, dolayısıyla sanığın bu tarihten sonra verdiği dilekçelere ilişkin mahkemenin sırasıyla aynı gerekçeyle verdiği 07.04.2010, 12.08.2010 ve 21.12.2010 tarihli ek kararlarının da hukukî değerden yoksun olduğu anlaşıldığından; sanığın temyiz isteğinin öğrenme üzerine ve süresinde olduğunun kabulü ile, temyiz isteğinin reddine ilişkin 29.01.2010 tarihli ek karar kaldırılarak yapılan incelemede;
    5271 sayılı CMK.nun 253/6. maddesinde yazılı hallerde uzlaşma yoluna gidilmeksizin soruşturma sonuçlandırılabileceğine, aynı yasanın 254. maddesi uyarınca da uzlaştırma işlemlerinin mahkeme tarafından 253. madde de belirtilen esas ve usule göre yapılacak olması karşısında mahkemenin, sanık ve müştekiye ulaşamaması nedeniyle uzlaşma yoluna gitmeden karar vermesinde bir isabetsizlik görülmemiş ve konut dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan mahkûmiyet hükmüne yönelik tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
    Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre sanık ..."ın temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 08/07/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.