Mahkemesi :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
Dava, iş kazası sonucu ölen sigortalının hak sahiplerine bağlanan sürekli işgöremezlik geliri nedeniyle uğranılan Kurum zararının rücuan tahsili istemine ilişkindir.
Mahkeme, ilamında belirtilen gerekçe ile davanın kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davacı Kurum vekili ve davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davacı Kurum vekili ve davalının yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacı Kurum’un dava dilekçesinde belirttiği gelir içinde, sigortalının hak sahiplerine bağlanan gelirlerde meydana gelen artışlarda bulunmakta ise de; Anayasa Mahkemesi’nin, 21.03.2007 gün ve 26649 sayılı Resmi Gazetede yayınlanan 23.11.2006 gün ve E:2003/10, K:2006/106 sayılı kararı ile 26.maddedeki “…sigortalı veya hak sahibi kimselerin işverenden isteyebilecekleri miktarla sınırlı olmak üzere…” bölümünün Anayasaya aykırılık nedeniyle iptaline karar verilmiş olması ile Kurumun rücu hakkının, yasadan doğan kendine özgü ve sigortalı ya da hak sahiplerinin hakkından bağımsız basit rücu hakkına dönüşmüş olması karşısında, ilk peşin değerli gelirlerin, tazmin sorumlularının kusuruna isabet eden miktarıyla sınırlı şekilde hüküm kurulması gerektiğine ilişkin Mahkemenin gerekçesi yerinde olup; Kurum’un talep ettiği ve kabulüne karar verilen miktarın, ilk peşin değerli gelirlerden davalının kusuruna isabet eden miktar içinde kaldığı gözetildiğinde, Mahkemenin buna ilişkin kararının isabetli olduğu görülmüştür.
3-Davacı Kurum, 19.12.2004 tarihinde meydana gelen iş kazasına yönelik davasını 506 sayılı Yasa’nın 10 ve 26. maddelerine dayandırmış olup; 10. maddenin 26. maddeye göre uygulama önceliği bulunmaktadır. Anılan Yasa’nın 4447 sayılı Yasa ile değişik 9. maddesine göre; işveren çalıştıracağı kimseleri, işe başlatmadan önce örneği Kurumca hazırlanacak işe giriş bildirgeleriyle Kuruma doğrudan bildirmekle veya bu belgeleri iadeli-taahhütlü olarak gönderilmekle yükümlüdür. Kuruma ilk defa işyeri bildirgesi verilen işyerlerinde işe alınan işçiler için en geç bir ay içinde Kuruma verilen veya iadeli-taahhütlü olarak gönderilen işe giriş bildirgeleri de süresi içinde verilmiş sayılır. Mahkemece, 506 sayılı Yasanın 9 ve 10. madde şarlarının varlığı araştırılıp, tartışılmadan karar verilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O hâlde, davacı Kurum vekili ve davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 24.01.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.