Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2021/12456 Esas 2022/2169 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : TAZMİNAT

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davalı şirkette 1998 Mart ayından dava tarihine kadar çalıştığını, bu süreçte işverenlerin değiştiğini, en son işverenin davalı olduğunu, müvekkilinin iş akdinin sürekli her yıl yenilendiğini ve son olarak 01/03/2008 başlangıç, 28/02/2009 bitiş tarihli akdin yapıldığını ancak, daha sonra işverenin çalışanların imzalamak zorunda kalacağı kriz nedeniyle işçiler aleyhine ağırlaştırılmış şartları içeren bir sözleşmeyi imzalamalarını istediğini davacının imzalamaması üzerine eski sözleşmeyi açıkça feshettiğini beyan etmeden, sosyal hakları ödenmeden iş akdinin haksız olarak feshedildiği, bu sebeple davacıya kıdem, ihbar, kar payı ve 344-345 maddeye uygun tazminatların tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, iddiaların doğru olmadığını, sözleşmenin bitiş tarihinde kendiliğinden sona erdiğini, sürenin dolması üzerine akdin sona erdiğini, davacıya kar payının ödendiğini, herhangi bir alacağının bulunmadığını, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemenin 20/01/2015 tarihli kararı ile davacının istifa ederek ayrıldığı şirketten İş Kanunu hükümlerine göre herhangi bir talepte bulunamayacağı, İş Kanunu 4. maddesinin bu talep imkanını ortadan kaldırdığı, Borçlar Kanunun uygulanması gerektiği, Borçlar Kanuna göre; ancak bir taraf akde aykırı hareket ederse diğer taraf tazminata hak kazanabildiği, akde aykırılık söz konusu olmadığından davacının kıdem tazminatı talebinde bulunamayacağı, ihbar tazminatına hükmedilemeyeceği, iş akdinin istifa ile sona erdiği gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dairemizin 25/06/2018 tarihli ve 2015/36466 esas sayılı ilamıyla davanın reddi kararının bozulmasına karar verilmiştir.
Davalı vekili, bozma kararının maddi hataya dayandığı gerekçesi ile ortadan kaldırılmasını talep etmiştir.
Dairemizin 28/11/2018 tarihli ve 2018/9638 E. sayılı ilamı ile davalı talebinin reddine karar verilmiştir.
Daha sonra Mahkemece, bozma ilamına uyularak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraflar vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Yargılamanın geldiği bu safhada, Mahkemece bozma ilamının 2 nolu bendinin gereklerinin eksiksiz ifa edilip edilmediği, bu bağlamda davacının kıdem tazminata hak kazanıp kazanmadığının açıklığa kavuşturulması gereklidir.
Dairemiz bozma ilamında, davacının, Borçlar Kanunu kapsamında hizmet akti ile çalıştığı ve anılan kanunda kıdem tazminatı öngörülmediğinden kıdem tazminatına hak kazanamayacağı, ancak davacının işyerinde Borçlar Kanunu kapsamında çalışan personellere kıdem tazminatı ödendiğini ve işyeri uygulaması olduğunu iddia ederek kıdem tazminatı isteminde bulunduğundan, Mahkemece işyerinde uçuş personeline kıdem tazminatı ödenmesi yönünden işyeri uygulamasının olup olmadığı araştırılarak sonuca gidilmesi gerektiği belirtilerek davanın reddi yönündeki İlk Derece Mahkemesi kararı bozulmuştur.
Bozmaya uyan Mahkeme, davacının kıdem tazminatı talebi yönünden yapılan araştırma neticesinde davalı kurum tarafından yalnızca 2010 yılına kadar evlilik nedeniyle işten ayrılan kabin memurlarına kıdem tazminatı ödendiği, bu tarihten sonra ise, yalnızca 45 yaşını doldurup ayrılan kabin memurlarına vefa tazminatı adı altında ödeme yapıldığı, davacı tarafından iddiasını destekler mahiyette sunulan dava dışı kabin memuruna ilişkin kıdem tazminatı ödenmesine dair kaydın da yine söz konusu çalışanın evlilik nedeniyle işten ayrılmış olmasından dolayı davalı tarafından ödendiği tespit edildiğinden, kabin memurlarına kıdem tazminatının ödenmesine dair bir işyeri uygulamasının bulunmadığı, bunun koşullara bağlandığı ve davacının bu koşulları taşımadığı gerekçesiyle kıdem tazminatı talebinin reddine karar verilmiştir.
Yargılama safhasında davacı taraf davalı işverenlikte aynı durumda olanlara kıdem tazminatı ödendiğini belirtmiş ve iddiasını kanıtlamak amacıyla işyerinde çalışan 10 kişinin ismini vererek bilirkişi raporuna itiraz etmiştir.
Mahkemece davacının iddia ettiği yönde isimleri zikredilen çalışanlara böyle bir ödemenin yapılıp yapılmadığına ilişkin bir araştırma yapılmamıştır. Bu yönüyle Mahkemece eksik araştırmaya davalı olarak kıdem tazminat talebi hakkında karar verilmiştir.
Açıklanan nedenlerle; eksik araştırmayla yazılı şekilde karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine 23.02.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.