Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı, birlikte yaptıkları işle ilgili teminat olması amacıyla, 13.05.2009 tarihinde davaya konu 120.000 TL’Iik senedi adres ve tarihler yazılmaksızın davalı ... adına verdiğini, daha sonra senedin bedelsiz kaldığını belirterek bundan dolayı borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının dava konusu bonoya ilişkin daha evvel Hukuk Mahkemesinde 2011/166 E. Sayılı dosyası ile borçlu olmadığına dair ‘Menfi Tespit Davası’ açtığını ve bu davasının da reddedilmiş ve kesinleşmiş olduğunu, davacının bu davada da yaptığının sadece, eski iddiaların ve davanın tekrarı olduğunu, bu sebeple kesin hüküm defi ile davanın reddini istemiştir.
Mahkemece ,tarafların bildirdiği ve dosya arasına alınarak incelenen aynı mahkemenin 2011/166 Esas sayılı dosyasının incelenmesinde davanın taraflarının, konusunun ve sebebinin aynı olduğu, bir başka ifadeyle 2011/166 Esas sayılı dosyada da davacının aynı sebeplere dayanarak 120.000 TL meblağlı senet sebebiyle davalıya borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep ettiği, mahkemece davacının davasının reddine karar verildiği, kararın temyiz ve karar düzeltme aşamalarından geçerek 05/12/2014 tarihinde kesinleştiği, bu durumda davacının talebi hakkında kesinleşmiş mahkeme kararının bulunduğu, dava şartı olan kesin hükmün olup olmadığının mahkemece yargılamanın her aşamasında resen gözetilmesi gerektiği, bu sebeple davanın kesin hüküm nedeniyle reddedilmesinin gerektiği belirtilerek davanın kesin hüküm nedeniyle reddine karar verilmiş,hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2- Dava HMK 114 -i maddesi uyarınca dava şartı yokluğundan kesin hüküm nedeniyle reddedildiğinden karar tarihinde yürürlükte olan A.A.Ü.T."nin 7-2. maddesi uyarınca davalı lehine maktu ücreti geçmemek üzere nispi vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken tarife hükmü gözetilmeksizin fazla vekalet ücretine hükmedilmesi doğru görülmemiş ise de bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hüküm fıkrasının 4.bendindeki "12.000- TÜRK LİRASI " sözcüğünün çıkartılarak yerine "1.500- TÜRK LİRASI maktu" sözcüklerinin eklenerek hükmün bu şekilde düzeltilerek onanmasına karar verilmesi uygun görülmüştür.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bendde belirtildiği üzere davacının sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bendde belirtildiği üzere hükmün 4. bendindeki "12.000 Türk Lirası" rakamının hükümden çıkarılarak yerine "1500 Türk Lirası" rakamı eklenmek suretiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 10/04/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.