Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/2389 Esas 2019/11165 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/2389
Karar No: 2019/11165
Karar Tarihi: 30.09.2019

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/2389 Esas 2019/11165 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Suç tarihinde 12-15 yaş arası olan suça sürüklenen çocuğun beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde cinsel istismar suçu işleyebilmesi için algılama ve davranışlarını yönlendirme yeteneğinin gelişmiş olması gerektiği belirtilmektedir. Mahkemeye takdir yetkisi verilmiştir. Gerektiğinde, adli tıp uzmanı ya da çocuk psikiyatristi gibi uzmanlardan görüş alınması hüküm altına alınmıştır. Raporlar gözlem ile birlikte irdelenerek suçun algılama ve yönlendirme yeteneği üzerinden değerlendirme yapılması gerektiği vurgulanmaktadır. Suça sürüklenen çocuk için yetersiz bir rapor kullanılarak mahkumiyet kararı verildiği belirtilmektedir. Suça sürüklenen çocuk için hükmedilen cezanın indirimi ve sonucu hakkında açıklamalar da yapılmaktadır.
Kanun Maddeleri:
- 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu'nun 35. Maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 62-73. Maddeleri
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 31/2 Maddesi ve 103/1-6 Maddeleri
- 5320 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 8/1 Maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usul Kanunu'nun 321. Maddesi

14. Ceza Dairesi 2016/2389 E. , 2019/11165 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇA SÜRÜKLENEN ÇOCUK : ...
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEBLİĞNAMEDEKİ
DÜŞÜNCE : Bozma

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Suç tarihinde on iki - on beş yaş grubunda bulunan suça sürüklenen çocuğun, cezalandırılabilmesi için işlediği beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçunun hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve bu suçla ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin gelişmiş olması gerektiği, 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanununun 35. maddesine göre algılama ve yönlendirme yeteneğinin bulunup bulunmadığını takdir yetkisinin mahkemeye ait olduğu, 5271 sayılı CMK"nın 62 ila 73. maddeleri arasında düzenlenen bilirkişi incelemesine ilişkin hükümlere göre de, hakimin gerekirse bu konuda tam kanaat sahibi olabilmesi için sosyal inceleme raporu ile birlikte adli tıp uzmanı, çocuk psikiyatristi ya da zorunlu hallerde uzman hekimden görüş de alabileceğinin hüküm altına alındığı, mevcut düzenlemeler karşısında alınan raporların bizzat duruşmada yapılan gözlemle birlikte irdelenerek 5237 sayılı TCK"nın 31/2. maddesine göre suça sürüklenen çocuğun işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiillerle ilgili davranışlarını yönlendirme yeteneğinin gelişip gelişmediğinin belirlenmesinden sonra hüküm kurulması gerekirken, bu konuda gerekçeli kararda herhangi bir değerlendirme yapılmadan suça sürüklenen çocuk hakkında ... Devlet Hastanesinde görevli ruh sağlığı ve hastalıkları uzmanı tarafından düzenlenen suçun adının da yer almadığı 19.07.2012 günlü içerik olarak yetersiz raporla yetinilerek yazılı şekilde mahkûmiyet hükmü kurulması,
Kabule göre de;
Suça sürüklenen çocuk hakkında 5237 sayılı TCK"nın 103/1, 103/6. maddeleri gereğince hükmedilen 15 yıl hapis cezasında aynı Kanunun 31/2. maddesi ile 1/2 oranında indirim yapılırken anılan maddenin son cümlesine göre verilecek hapis cezasının 7 yıldan fazla olamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde 7 yıl 6 ay hapis cezası belirlenip, bu ceza üzerinden TCK"nın 62/1. maddesi ile 1/6 oranında indirim yapılması suretiyle sonuç cezanın 5 yıl 10 ay yerine 6 yıl 3 ay olarak fazla tayini,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuk müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 30.09.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.