Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/2828 Esas 2015/1517 Karar Sayılı İlamı

7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/2828
Karar No: 2015/1517
Karar Tarihi: 16.02.2015

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/2828 Esas 2015/1517 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı işçi, iş sözleşmesinin haksız feshedildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma alacaklarının tahsilini talep etmiştir. Mahkeme, telefonda duyulan sözlerin feshi gerektirecek nitelik ve ağırlıkta olmadığına dair görüş belirtmiş ancak fesih hakkının kullanılmasının haksız olduğunu belirterek kıdem ve ihbar tazminatına hükmetmesi gerektiğine karar vermiştir. Bununla birlikte, hüküm fıkrasında kıdem ve ihbar tazminatının reddedildiği belirtilerek çelişki yaratılmıştır. Bu nedenle, Yargıtay kararı çelişkili bulmuş ve kararın 10.04.1992 tarihli Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı'na ve 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 298/2. maddesine aykırı olduğuna karar vermiştir. Kararda geçen kanun maddeleri, çelişkili kararların yanlış olduğunu belirten Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı ve Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 298/2. maddesi olarak belirtilmiştir.

7. Hukuk Dairesi 2015/2828 E. , 2015/1517 K.

"İçtihat Metni"

İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Davacı vekili, davacının 09/06/2009-25/06/2012 tarihleri arasında çalıştığını, iş sözleşmesinin haksız feshedildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece karar gerekçesinde telefonda duyulan sözlerin feshi gerektirecek nitelik ve ağırlıkta bulunmadığı, davalının sözleşmeyi haksız feshettiği, kıdem ve ihbar tazminatına hükmedilmesi gerektiği belirtildiği halde hüküm fıkrasında kıdem ve ihbar tazminatı reddedilmek suretiyle kararın gerekçe bölümü ile hüküm fıkrası arasında çelişki ortaya çıkarılmıştır.
Mahkemece bu şekilde çelişkili karar verilmesi 10.04.1992 gün ve 1991/7 Esas 1992/4 Karar sayılı YİBK"na ve 6100 sayılı HMK"nun 298/2. maddesine aykırı olup bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre tarafların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde taraflara iadesine, 16/02/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.