MAHKEMESİ :Tüketici Mahkemesi

Taraflar arasındaki ayıplı mal davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı, 18.10.2011 tarihinde dava konusu otomobili satın almış olduğunu, kısa süre sonra araçta sola çekme problemi ile karşılaşıldığını, yetkili servis eliyle yapılan onarım ameliyelerine rağmen sağlıklı bir netice alınamadığını, aracın ayıplı olduğunu ileri sürerek ayıplı aracın davalıya iadesi ile bu araç için ödenmiş olan bedelin faizi ile birlikte tahsiline veya aracın bir başka yetkili servis tarafından ücretsiz onarımına karar verilmesini dilemiştir.
Davalı, ilk derece yargılama makamına sunmuş olduğu yanıt dilekçesi ile dava konusu aracın ayıplı olmadığını, şikayeti yaratan sola çekme olgusunun aracın kullanılma şekli ve arazi şartları sonucu ortaya çıkmakta olduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, davanın kabulü ile; davacıda bulunan dava konusu ... plakalı citroen marka ... Konfort aracın davalıya iadesi ile araç fatura bedeli olan 48.918,32 TL"nin aracın davalıya teslim tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine, aracın tescil kaydının iptaline ve davalı adına tesciline, karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
İlk derece yargılama makamı, davanın çözümü teknik bilgi gerektirdiğinden bilirkişi görüşüne muhtaç kalmış, uyuşmazlık konusu olan aracın sola çekme probleminin sebebine ulaşmak için aynı heyetten beş ayrı rapor düzenlenmesi istenilmiş, kök rapor ile ilk ek raporlarında bilirkişiler servis tarafından verilen hizmetlerin ayıplı olduğunu, ikinci ek raporda sorunun halli için yapılması gerekenleri, üçüncü ek raporda aracın ayıplı olmadığını ve ancak yetkili servis tarafından bedelsiz olarak yapılması gereken hizmetler olduğunu, son ek raporda ise aracın ayıplı olduğunu, yetkili servisin ayıplı hizmet sunduğunu, aracın onarımı için 30 iş günü olan azami onarım süresinin aşıldığını ifade etmişlerdir. İlk derece yargılama makamınca aynı bilirkişi heyetinden alınan kök ve ek raporlar üzerine temyize konu hüküm kurulmuş ise de, hükme esas alınan bilirkişi kök ve ek raporları içerikleri ve sonuçları ile birbirleriyle dahi çelişmekte olup, özellikle 12. 05.2015 tarihli rapor ile tespiti yapılan deneme sürüşünde kaster açısında az da olsa bir sapma olduğunun farkedilmiş olması ve ancak bu sapma nedeniyle sola çekme probleminin hissedilmemesi karşısında ve davalı yanın bilirkişi raporlarına karşı sunmuş olduğu itirazlar çerçevesinde mahkemece, bu konuda rapor düzenlemeye ehil ve donanımlı bir Üniversiteden, konularında uzmanların bulunduğu, akademik kariyere sahip 3 kişilik FARKLI bilirkişi kurulundan, tüm dosya kapsamı değerlendirilmek suretiyle taraf, Mahkeme ve Yargıtay denetimine elverişli davalının itirazlarını karşılar mahiyette rapor alınarak, sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, bu yön göz ardı edilerek, yetersiz bilirkişi raporuna dayalı ve bu nedenle eksik inceleme sonucu, yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle hükmün temyiz eden davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/I maddesi uyarınca tebliğden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 11/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.