Dava, kesin dönüş koşulunun gerçekleşmediği gerekçesiyle davacı aleyhine çıkarılan borçtan, şimdilik 1.000 TL"sinin bulunmadığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde, davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ....tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Yapılan yargılama sonunda, davacıya 4830 gün 2147 sayılı Kanun gereği borçlandığı süre, 3120 gün 3201 sayılı Kanun gereği borçlandığı süre ve 196 gün 506 sayılı Kanun kapsamındaki zorunlu sigortalılık süresi ile 720 gün askerlik borçlanması toplamı 8866 gün üzerinden, 01.02.1997 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı bağlandığı, ancak Kurumun kesin dönüş koşulunun gerçekleşmediği gerekçesiyle bağlanan aylığı iptal ettiği ve 5510 sayılı Kanunun 96. maddesini dikkate alarak 23.09.1999-24.09.2009 dönemi yersiz ödenen aylıklar (47.327,72 TL) ve faizi toplamı 81.596,28 TL borç çıkardığı anlaşılmaktadır.
Davacının, Alman sigorta merciinden alınan hizmet cetveline göre.....2004 yılı sonuna dek çalıştığı, 29.09.2009 tarihine kadar işsizlik yardımı aldığı anlaşılmaktadır.
3201 sayılı Yurt Dışında Bulunan Türk Vatandaşlarının Yurt Dışında Geçen Sürelerinin ..... Hakkında Kanunun 3. maddesinde yer alan, borçlanma isteminde bulunabilmek için aranan yurda kesin dönüş yapılması koşulunu öngören düzenleme, Anayasa Mahkemesinin 12.12.2002 günlü 2000/36 Esas, 2002/198 Karar sayılı kararı ile iptal edilmiş, 29.07.2003 tarihli 4958 sayılı Yasanın 56. maddesiyle de, 3201 sayılı Yasanın 3. maddesinde bu yönde gerekli düzenleme yapılmıştır.Aylık tahsisini düzenleyen 3201 sayılı Kanunun 6. maddesi ise, iptal kararının kapsamı dışında bırakıldığından anılan Yasa uyarınca aylık bağlanabilmesi için sigortalının kesin dönüş yapması şarttır.Bu sebeple, mahkemenin aylık bağlandığı tarihte ve Kurumun borç tahakkukuna esas dönemi boyunca kesin dönüşün gerçekleşmediğine dair kabulü isabetlidir.
Ancak, 2147 sayılı Kanun kapsamında, yaşlılık aylığı bağlanabilmesi için sigortalının kesin dönüş yapması şartı aranmadığı, buna göre davacının 3201 sayılı Kanuna tabi borçlanma süresinin dışlanması durumunda bile, Türkiye’deki çalışma süresiyle 2147 sayılı Kanun uyarınca borçlandığı yurt dışı hizmet süresine göreyaşlılık aylığına hak kazanıp kazanmadığı irdelenmemiş, kazanması halinde, aylığa hak kazandığı tarihten sonra davacının Kuruma olan borcunun belirlenmesinde, 3201 sayılı Kanuna göre borçlandığı süreler karşılığında fazladan ödenen aylıkların dikkate alınması gerektiği gözetilmemiştir.
Mahkemece, açıklanan tüm bu maddi ve hukuksal olgular dikkate alınmaksızın eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme ile hüküm kurulmuş olması isabetsizdir.
O hâlde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 23.01.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.