Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/9601 Esas 2022/475 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma - Ziynet Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından tazmınatların miktarı, nafakaların miktarı, kişisel ilişkinin süresi ve ziynet alacağı davasının kısmen kabulü yönünden; davalı erkek tarafından ise boşanma ve ferileri yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davalı erkek tarafından boşanma istinaf edilmeyerek kesinleşmiş olduğu anlaşıldığından, davalı erkeğin boşanmaya yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı kadının ziynet alacağının kısmen kabulüne yönelik temyiz dilekçesinin incelenmesinde;
6100 sayılı HMK’nın 362. maddesinin 1. fıkrasının b bendi uyarınca "Miktar veya değeri Kırk Bin Türk Lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar" temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun'un 44. maddesi ile de 6100 Hukuk Muhakemeleri Kanunu'na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298. maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibariyle bu miktar "78.630,00 TL" olarak belirlenmiştir.
Mahkemece ziynet alacağı davasının kısmen kabulüne karar verilmiş, reddedilen ve temyiz konusu edilen miktar 20.972,00 TL olup karar tarihindeki kesinlik sınırını aşmadığından 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362. maddesi gereğince temyiz sınırı altında kalan alacağa ilişkin karar kesindir. Açıklanan nedenle, davacı kadının ziynet alacağının kısmen kabulüne yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
3-Tarafların diğer temyiz itirazlarına yönelik yapılan incelemeye gelince:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, tarafların yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Davalı erkeğin boşanmaya yönelik temyiz dilekçesinin yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple REDDİNE, davacı kadının ziynet alacağı davasının kısmen kabulüne yönelik temyiz dilekçesinin yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple REDDİNE, temyiz edilen hükmün temyize konu diğer bölümlerinin yukarıda 3. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenlere yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 292.10'ar TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine kesin olarak oy birliğiyle karar verildi. 24.01.2022 (Pzt.)