MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 18/05/2017 tarih ve 2016/28 E- 2017/204 K. sayılı kararın davalı TPMK vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine , istinaf isteminin kısmen kabul ve kısmen reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 30/05/2018 tarih ve 2017/1107 E- 2018/616 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı şirket ve davalı kurum vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin "KANYON" ibareli, 2004/2152, "KANYON+ŞEKİL" ibareli 2004/17890, ve "KANYON LEVENT" ibareli 2004/2150 sayılı markaların sahibi olduğunu, davalı şirketçe yapılan 2013/48516 sayılı "CANYON RANCH THE POWER OF POSSİBİLİTY" ibareli marka tescil başvurusuna iltibas ve tanınmışlık vakıalarına dayalı olarak yapmış oldukları itirazın, Markalar Dairesince kısmen kabulüne karar verildiğini ve başvuru kapsamından 35. ve 43. sınıfta yer alan hizmetlerin çıkarıldığını, anılan karara karşı YİDK nezdinde yapmış oldukları itirazın ise nihai olarak reddedildiğini ileri sürerek, davaya konu YİDK kararının iptalini ve başvuruya konu markanın hükümsüz kılınarak sicilden terkinini istemiştir.
Davalı kurum vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, müvekkilinin "CANYON" esas unsurlu birçok tanınmış markaların sahibi olduğunu, başvuru konusu işaret üzerinde kazanılmış hakkının bulunduğunu, davacı markaları ile müvekkilinin başvurusunun karıştırılma ihtimalinin olmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir. İlk derece mahkemesince, iddia, savunma ve bilirkişi raporu doğrultusunda, karşılaştırma konusu markaların ortalama tüketici nezdinde iltibasa sebep olacak düzeyde benzer olduğu, davalının 1999/196538 sayılı markasının 29.06.1999 tarihinde tescil edildiği, diğer şartların da mevcut olması halinde seri marka uygulamasından yararlanacağı, ancak davalının bu markayı kullandığına ilişkin hiç bir kanıt sunmadığı, dolayısıyla kullanılmayan markanın kazanılmış hak sağlamasının da mümkün olmadığı, başvuru konusu işaretin bu haliyle davalının önceki markalarına değil, redde mesnet davacıya ait markalara yanaştığı ve onların bir serisi olarak algılanacağı, onun için davalının yargılama konusu son başvurusunun konusu olan işaretin, seri markaların tescil edilebileceğine ilişkin yargısal kararla ortaya konulan ilkeden yararlanmasının mümkün bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, davalı kurum YİDK"nın 2015/M-10493 sayılı kararının iptaline, diğer davalı adına tescil olunan 29.05.2013 gün ve 2013/48516 sayılı markanın hükümsüzlüğü ile sicilden terkinine karar verilmiştir.
Karara karşı davalı kurum vekilince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
İstinaf mahkemesince yapılan yargılama sonucunda, mahkemenin, davalının 1999/196538 sayılı markasının kullanılmadığı için seri marka uygulamasından yararlanamayacağı şeklindeki gerekçesinin doğru görülmediği zira mahkemece, davalı şirketçe kazanılmış hak iddiasına dayanak markanın kullanıldığına dair sunulan deliller incelenmeden karar verildiği, YİDK kararı da kazanılmış hak olgusu üzerinden verildiğinden sunulan deliller çevresinde, anılan markanın kullanıp kullanılmadığının belirlenmesi gerektiği, sunulan delillere göre, "Canyon Ranch" markasının dünyanın en iyi SPA otelleri arasında olmasıyla Türk yayınlarında da yer bulduğu, Türkiye çıkışlı cruise gemilerinde bu marka ile hizmet verildiği ve markanın Türkiye"de de kullanıldığı, mevcut kullanımın 1999/196538 sayılı markanın kapsamında bulunan "Casino ve Kumarhane hizmetleri" dışında kalan tüm hizmetlerle birebir ilişkili olduğu, "Casino ve Kumarhane hizmetlerinin" ise gerek ülkemizde yasak oluşu, gerekse kullanımı tespit edilen hizmetlerle benzerlik göstermeyişi nedeniyle davalı şirketin bu hizmetlerde kazanılmış hakkının olmadığı, bu durum karşısında mahkemece, davalı şirketin dava konusu marka tescil başvurusunda yer alan "Casino ve Kumarhane hizmetleri" dışında kalan tüm hizmetler yönünden, önceki tarihli 1999/196538 sayılı markasının kendisine kazanılmış hak sağladığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmesi gerekirken, aksi düşüncelerle davanın tümüyle kabulüne karar verilmesinin doğru görülmediği gerekçesiyle, davalı kurum vekilinin istinaf başvurusunun kısmen kabulüne, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılıp, esas hakkında hüküm kurulması suretiyle, davanın kısmen kabulüne, davaya konu YİDK kararının 42. sınıf kapsamındaki "Casino ve Kumarhane hizmetleri" yönünden kısmen iptaline ve başvuruya konu markanın 42. sınıf kapsamındaki "Casino ve Kumarhane hizmetleri" yönünden hükümsüzlüğü ile sicilden terkinine karar verilmiştir.
Kararı, davacı şirket ve davalı kurum vekilleri temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı şirket ve davalı kurum vekillerinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı TPMK"dan alınmasına, 16/09/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.