Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/2346 Esas 2017/1747 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki kooperatif üyeliğine alınması ve kooperatif üyeliğinden kaynaklanan maddi ve manevi tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün davalı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davalı kooperatif vekili Av. ... ile davacı ... vekili Av. ..."ın gelmiş olmalarıyla, duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlenildikten ve temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- KARAR -
Davacı vekili, müvekkilinin davalı kooperatif aleyhine açmış olduğu ... 2. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2007/332 Esas sayılı dosyasında davacının üyelik şartlarını taşıdığının tespitine karar verildiğini müvekkilinin davalı kooperatife üyelik başvurusu üzerine üyeliğinin sıra kaydı yapıldığını, ancak 21.04.2013 tarihli genel kurulda davacının üyeliğe alınmamasına karar verildiğini ileri sürerek, müvekkilinin kooperatif üyeliğine alınmasına, yoksun kaldığı kazanç kayıpları ile uğradığı zararın fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak koşuluyla 1.000,00 TL maddi, 100.000,00 TL manevi tazminatın avans faiziyle birlikte davalı kooperatiften tahsilini, talep ve dava etmiştir.
Davalı kooperatif temsilcisi, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre; geçerli bir neden bulunmaksızın haksız şekilde genel kurul kararı ile davacının kooperatif üyeliğine alınmadığının anlaşıldığı, bu nedenle davacının davalı kooperatifin ortağı olarak davalı kooperatif üyeliğine alınmasına, maddi tazminat talebinin kısmen kabulüne oluşmadığından manevi tazminat talebinin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Mahkemelerce kooperatiflerin yerine geçilerek "üyeliğe kabul" şeklinde karar verilmesi mümkün değildir. Davacının 21.04.2013 tarihli genel kurul kararı ile geçerli bir neden bulunmaksızın üyeliğe alınmamasına karar verildiği, dosya kapsamından anlaşılmıştır. Mahkemece bu durumda davacının genel kurul tarafından herhangi bir neden olmaksızın ihraç edilmesi nedeniyle ihraç kararının iptaline karar verilmesi gerekirken, üyeliğe kabul kararı verilmesi doğru görülmemiştir.
2-Davacının ilk ihraç kararı üzerine dava açıp ihraç kararını iptal ettirdiğine göre tazminat talebine hakkı vardır. Ancak tazminatın talep edilebilmesi için tazminat talep edilen dönemde davacının kooperatifin amacına uygun bir aracının bulunması gerekir. Aracın varlığı halinde ise TMK"nın 408. maddesinde yazılı olduğu şekilde tazminat hesaplaması yapılmalıdır.
Bu durumda mahkemece ilgili yerlerden (davacıya ait trafik ve vergi) kayıtları celbedilerek tazminat talep edilen dönemde davacının aracının varlığı halinde, aracı olan bir kooperatif üyesinin aylık geliri bulunup bu gelirden tüm masraflar ve davacının bu dönemde elde ettiği veya bilerek elde etmekten kaçındığı varsa gelir düşülerek davacının net kazanacağı bedel bulunup bu bedel hüküm altına alınmalıdır. Bu hususlara riayet edilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) ve (2) no"lu bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, Yargıtay duruşmasında hazır bulunan davalı lehine takdir olunan 1.480,00 TL duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 08.06.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.