MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 10.12.2014 tarih ve 2014/479-2014/404 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin "FINE FOOD+ŞEKİL" ibareli 29, 30, 31. ve 32. sınıf ürünleri içeren markasının tescili amacıyla TPMK"ya yaptığı başvurunun "FINE FOOD+ŞEKİL" ibareli marka mesnet alınarak bir kısım mallar bakımından 556 sayılı KHK’nın 7/b maddesi uyarınca resen reddedildiğini, kararın haksız ve hukuka aykırı olduğunu, müvekkiline ait başvuru ile redde mesnet alınan marka arasında 556 sayılı KHK’nın 7/1-b maddesi kapsamında iltibas yaratabilecek derecede bir benzerliğin bulunmadığını ileri sürerek, YİDK kararının iptalini istemiştir.
Davalı vekili, davacının marka tescil başvurusu ile redde mesnet alınan markanın ayırt edilemeyecek derecede benzer ve kapsamlarında yer alan ürünlerin de aynı tür olduğunu, bu nedenle kurum kararının yerinde bulunduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, davacı başvurusunun konusu olan "FINE FOOD+şekil" ibareli işaret ile davalı kurum tarafından redde dayanak alınan "FINE FOOD+şekil" ibareli marka arasında 556 sayılı KHK"nın 7/1-b maddesi anlamında kapsamında, birbirlerinden ayırt edilemeyecek derecede benzerlik bulunduğu, ilk bakışta iltibas doğmasının kaçınılmaz olduğu gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 16/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.