Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/9233 Esas 2022/495 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından davanın reddi ve kişisel ilişkinin düzenlenmesi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davacı kadın, temyiz dilekçesinde adli yardım talebinde bulunmuştur. Adli yardıma ilişkin usul ve esaslar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 334-340. maddelerinde düzenlenmiş olup, aynı Kanunun 336/3. maddesine göre adli yardım talebi kanun yollarına başvuru sırasında Yargıtaya da yapılabilir ve 337/1. madde uyarınca da duruşma yapmaksızın talep hakkında karar verilebilir. Davacı kadının adli yardım talebini içeren dilekçesi ve dosya kapsamındaki belge ve bilgiler birlikte değerlendirildiğinde, kendisi ve ailesinin geçimini önemli ölçüde zor duruma düşürmeksizin gereken kanun yoluna başvuru giderlerini kısmen veya tamamen ödeme gücünden yoksun olduğu kanaatine varıldığından, davacı kadının adli yardım talebinin kabulüne karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı kadın tarafından açılan boşanma davasının yapılan yargılaması sonrasında mahkemece erkeğin kusurunun ispatlanamadığından bahisle davanın reddine hükmedilmiş, verilen hüküm davacı kadın tarafından istinaf edilmekle, bölge adliye mahkemesince, davacı kadının itirazı esastan reddedilmiştir. Karar yukarıda gösterildiği gibi temyiz edilmiştir.
Davacı kadın eldeki davadan önce davalı erkek aleyhine tedbir nafakası istemli dava açmış, bu davada Şanlıurfa 2. Aile Mahkemesince kocanın sürekli alkol kullandığı, kadını ve çocuklarının darp ettiği, evin ihtiyaçlarını karşılamadığı, davacı kadının bu nedenle ayrı yaşama hakkının bulunduğu belirtilerek kadın lehine ve çocuklar lehine tedbir nafakası verildiği ancak kararın kesinleşmediği anlaşılmıştır. Eldeki davada mahkemece her ne kadar erkeğin kusurunun ispat edilemediği ve önceki tedbir nafakası istemli davada verilen kararın kesinleşmemiş olduğu, bu nedenle de erkeğe kusur yüklenemeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş ise de, yapılan yargılama ve toplanan delillerden; davacı kadının tedbir nafakası davasına ilişkin dosyaya eldeki dava yönünden delil olarak dayandığı anlaşılmaktadır. Şanlıurfa 2. Aile Mahkemesince tedbir nafakasına ilişkin dosyada dinlenen aksi iddia ve ispat edilmeyen tanık beyanlarından erkeğin, evin ihtiyaçlarını karşılamadığı ve sürekli alkol kullanmak suretiyle kusurlarının bulunduğunun anlaşıldığı, mahkemece usulüne uygun olarak alınan bu tanıkların beyanlarına itibar edilmesi gerektiği ve kusur belirlemesine esas alınarak kadının açmış olduğu boşanma davasının kabulü gerekirken, hatalı değerlendirme ile erkeğin kusursuz olduğu belirlemesi ve kadının davasının reddi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple, temyiz edilen bölge adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozmanın niteliğine göre diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 25.01.2022 (Salı)