Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/830 Esas 2019/2457 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/830
Karar No: 2019/2457
Karar Tarihi: 11.03.2019

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/830 Esas 2019/2457 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın vergi usul kanununa muhalefet suçundan mahkumiyetine karar verdi. Ancak, CMK'nin 291. maddesinin Bölge Adliye Mahkemelerinden verilen kararlara ilişkin temyiz süresine yönelik değişikliği olan 7035 sayılı Kanun'un yürürlüğe girmesi sonrası temyiz süresinin 1 hafta olduğu, ancak verilen hükümde yanıltıcı şekilde \"15 gün\" olarak gösterildiği ve bu nedenle, sanık müdafinin temyiz dilekçesinin süresinde olduğu kabul edilerek inceleme yapıldığı belirtildi. Suçun dava zamanaşımının, TCK'nın ilgili maddelerinde öngörülen süre içerisinde gerçekleştiği anlaşıldığı için, hükmün BOZULMASINA karar verildi. Ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu husus için CMK'nin 322. maddesi uyarınca karar verilmesi mümkündü ve kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE karar verildi. Kanun maddeleri: 5271 sayılı CMK'nin 291. ve 223/8. maddeleri, 7035 sayılı Kanun, 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e ve 67/4. maddeleri, 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2019/830 E. , 2019/2457 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

7035 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 291. maddesinin 1. fıkrasının Bölge Adliye Mahkemelerinden verilen kararlara ilişkin temyiz süresini düzenlediği, daha önce Yargıtay incelemesinden geçen dosyalara ilişkin temyiz süresinin CMUK"nin 310. maddesine göre 1 hafta olduğu, ancak verilen hükümde temyiz süresinin "15 gün olarak" gösterilmek suretiyle yanıltıldığı anlaşıldığından, sanık müdafinin 03.12.2018 tarihli temyiz dilekçesinin süresinde olduğu kabul edilerek inceleme yapılmıştır.
Sanığa yüklenen “2006 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçunun cezasının miktarı ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun’un 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 11.03.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.