Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre; olay günü sanığın idaresindeki otomobil ile gündüz vakti, meskun mahalde, tek yönlü üç şeritli yolun sağ şeridinde seyir halinde iken, olay yeri T kavşağa geldiğinde, sola dönüş kurallarına riayet etmeden sağ şeritten sol şeride kontrolsüz bir şekilde geçtiği ve sol şeritte seyreden katılan idaresindeki araç ile çarpıştığı, bu araç içindeki iki kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanmasına neden olduğu olayda;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesi ile birlikte TCK"nın 50/6. maddesinin uygulanması bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın hükmün açıklanmasının geri bırakılması gerektiğine, para cezasını ödeme gücü olmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 26.05.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.