Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/2807 Esas 2021/291 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
TEMYİZ EDENLER : Sanık ... ve diğer sanıklar müdafiileri

Gereği görüşülüp düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10/2. maddesinin, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun’un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, bu adrese tebliğ yapılması gerektiği, dosya kapsamına göre yokluğunda verilen kararın sanık ...’a, Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre kovuşturma aşamasında bildirdiği, aynı zamanda MERNİS adresi olan adrese MERNİS şerhi ile çıkarıldığından tebligat işleminin usulsüz olduğunun anlaşılması karşısında; sanığın 01.06.2015 tarihli temyiz isteminin öğrenme üzerine süresinde olduğu belirlenerek ve hükmolunan cezanın tür ve miktarına göre sanık ... müdafinin duruşmalı inceleme isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 318. maddesi uyarınca REDDİ ile yapılan incelemede,

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık ... müdafilerinin, mağdurun aşamalardaki beyanlarına göre sanığın suça iştirakinin olmadığına, şüpheden sanık yararlanır ilkesine riayet edilmediğine, suçun unsurlarının oluşmadığına ve suçu kabul etmemekle beraber sanık hakkında TCK.nın 35. ve 110. maddeleri gereğince indirim yapılması gerektiğine, sanık ... müdafinin, mağdurla bir husumeti bulunmayan sanığın iştirak iradesinin bulunmadığına ve suçun unsurlarının oluşmadığına, sanık ...’un ise eksik araştırma yapıldığına, mahkumiyete yeter delil bulunmadığına ve suçun unsurlarının oluşmadığına yönelik temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 13.01.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.