BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ : ... Hukuk Dairesi


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle, davalı bankada şube müdürü olarak çalışmakta iken iş akdinin 22/02/2016 tarihinde 4857 sayılı Yasanın 17 ve 18. maddeleri gereğince feshedildiğini, işe iade istemli olarak açılan ... İş Mahkemesinin 2016/133 Esas sayılı dosyasında işe iadesine karar verildiği ve bu kararın Yargıtay tarafından onandığını, Yargıtay ilamının 27/12/2016 tarihinde tebellüğ edildiğini, yasal süresi içerisinde 03/01/2017 tarihinde başvuruda bulunduğunu ancak işe davet edilmediğini, çalışmalarının 14/04/1981 tarihinde başladığını, kesintisiz olarak devam ettiğini, ücretinin bordrolara yansıtıldığını ancak işverence işe başlatılmadığı 03/02/2017 tarihinde ki ücreti bilmediklerini, kullanılmayan izinlerinin bulunduğunu, işe iade davası ile 4 aylık sürenin de dahil edilmesi gerektiğini, İnsan Kaynakları Uygulama Tebliğinde sürelerin belli olduğunu, ikramiye ve yemek yardımı yapıldığını, kıdem tazminatı ve ihbar tazminatının eksik ödendiğini iddia ederek, Mahkemenin 2017/101 Esas sayılı dosyasında yıllık izin ücretinin faiziyle, Mahkemenin birleşen 2017/112 Esas sayılı dosyasında da kıdem tazminatı ve ihbar tazminatı alacaklarının faizleriyle birlikte davalıdan tahsilinin hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili özetle, alacakların zamanaşımına uğradığını, davacının 14/04/1981 tarihinden 22/02/2016 tarihine kadar çalıştığını, işe iade bordrolarında alacaklarının tahakkuk ettirildiğini ve ödendiğini, 2006 yılından itibaren hiçbir çalışana yemek ücretinin ödenmediğini, 01/01/2013 tarihinden itibaren ise yemek kuponu verilmeye başlandığını, yüklemenin firma tarafından yapıldığını, fiili çalışma gün sayısına göre ödeme yapıldığını, davacının 05/06/1988-04/08/1988 döneminde ücretsiz izin kullandığını, çalıştığı 34 yıl boyunca 30 gün üzerinden 1020 gün izin hakkının bulunduğunu, 680 gününü kullandığını, 73 gün karşılığının 24.365,21 TL olarak ödendiğini ancak 267 gün karşılığı izin ücreti olan 89.115,79 TL tutarın ödenmediğini, son brüt ücretin 10.013,00 TL olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti:
İlk Derece Mahkemesince, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının cumartesi ve pazar günleri ile 1986 yılındaki izninin 7 gününün evlilik izni olduğu gerekçesiyle izin günleri yeniden belirlenip, yıllık izin ücreti hususunda resen hesaplama yapılarak diğer alacak kalemleri bakımından da bilirkişi raporu esas alınarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
İstinaf Başvurusu :
İlk Derece Mahkemesinin kararına karşı, davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi Kararının Özeti :
Bölge Adliye Mahkemesince, İlk Derece Mahkemesi kararının usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğu gerekçesiyle, davalının istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu :
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta; dosyada mübrez ve davalı vekili tarafından temyiz dilekçesine ekli olarak sunulan davalı banka ile davacı arasında geçerli İnsan Kaynakları Uygulama Esasları’nın 6.6.1 numaralı bendine göre, cumartesi günleri iş günü sayıldığından mahkemece resen yapılan yıllık izin ücreti hesabında cumartesi günlerinin kullanılmayan izin günü kabul edilerek yıllık izin kapsamından çıkarılması hatalıdır. Cumartesi günlerinin de kullanılan izin günleri sayısına dahil edilmesi için hükmün bozulması gerekmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan İlk Derece Mahkemesi kararının ve bu karara karşı istinaf başvurusunu esastan reddeden Bölge Adliye Mahkemesi kararının, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine, bozma kararının bir örneğinin ise kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 01.02.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.