Dava, 1479 sayılı Yasa kapsamındaki sigortalılık süresinin ve anılan yasaya göre yaşlılık aylığına hak kazandığının tespiti istemine ilişkinidir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve.... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dava, 22.3.1985 tarihinden itibaren 1479 sayılı Yasa kapsamında sigortalılık tescili yapılan davacının, zorunlu ve isteğe bağlı 506 sayılı Yasa kapsamında çakışan sigortalılığının bulunduğunun anlaşılması üzerine, 1479 sayılı Yasa kapsamındaki sigortalılık tescil tarihinin 01.01.1998 olarak değiştirilmesine ilişkin Kurum işleminin iptali ile, 22.03.1985 tarihinden itibaren, çakışan 506 sayılı Yasa kapsamındaki sigortalılık süreleri dışlandıktan sonra, kalan sürede 1479 sayılı Yasa kapsamında sigortalı olduğunun tespiti ve buna göre yaşlılık aylığı bağlanması istemine ilişkindir.
Mahkeme tarafından, davacının, 1479 sayılı Yasa kapsamındaki sigortalılık süresinin tespitine ilişkin olarak bir karar verilmediği gibi, yaşlılık aylığı talebinin ise, prim gün sayısının doldurulmamış olması nedeniyle reddedildiği anlaşılmaktadır. Öncelikle, davacının 1479 sayılı Yasa kapsamındaki sigortalılk süresinin saptanması ve sonucuna göre yaşlılık aylığı koşullarının araştırılması icab etmektedir.
Davacının, nakliye işi nedeniyle, 12.10.1992-devam şeklinde vergiye, 08.03.1984-devam şeklinde odaya kayıtlı olduğu ve 27.10.1992"den itibaren sicil kaydının bulunduğu anlaşılmaktadır; 25.12.1995 tarihli bildirgeye istinaden, oda kaydına dayalı olarak 22.03.1985 tarihinden itibaren 1479 sayılı Yasa kapsamında sigortalı olarak tescil edildiği; 25.12.1987 ile 30.06.1992 tarihleri arasında 1109 gün mecburi ve 01.09.1992-31.12.1997 tarihleri arasında 1740 gün isteğe bağlı olarak 506 sayılı Yasa kapsamında sigortalı olduğu anlaşılmaktadır.
20.04.1982 tarihinde yürürlüğe giren 2654 sayılı Yasanın 6. maddesi ile değişik 1479 sayılı Yasanın 24. maddesinde, zorunlu......sigortalısı olmak için ticari kazanç veya serbest meslek kazancı dolayısıyla gerçek veya götürü usulde gelir vergisi mükellefi olma, gelir vergisinden muaf olanların da meslek kuruluşuna
kayıtlı olması hükmü yer almaktadır. Yine, 22.03.1985 tarihinde yürürlüğe giren 3165 sayılı Kanun ile 1479 sayılı Kanunda yapılan değişiklikte; “gerçek ve götürü
usulde gelir vergisi mükellefi olanlar, Esnaf ve Sanatkarlar Siciline kayıtlı bulunanlar veya kanunla kurulu meslek kuruluşuna usulüne uygun kayıtlı bulunanlar” dan, gelir vergisi mükellefi olanlar, mükellefiyetin başlangıç tarihinden, gelir vergisinden muaf olanlar ile vergi kaydı bulunmayanlar da Esnaf ve Sanatkarlar Siciline veya kanunla kurulu meslek kuruluşlarına kayıt oldukları tarihten itibaren kendiliğinden sigortalı sayılmışlardır.
Diğer taraftan, aynı yasanın 25/g maddesi gereğince, gelir vergisinden muaf olan, ancak, esnaf ve sanatkar sicili ile birlikte, kanunla kurulu meslek kuruluşlarındaki kayıtlara istinaden Bağ-Kur sigortalısı olanlardan, bu sigortalılıklarının devamı sırasında, hizmet akdi ile çalışmaya başladığı tarihten bir gün önce 1479 sayılı Yasa kapsamında sigortalılığın sona ereceği düzenlenmiştir.Hal böyle olunca, oda kaydına istinaden 22.03.1985 tarihi itibariyle başlayan davacının 1479 sayılı Yasa kapsamındaki sigortalılığının, 506 sayılı Yasa kapsamında çalışmaya başladığı tarihten bir önceki gün olan 24.12.1987 tarihi itibariyle sona ereceği gözetilmelidir.
Ayrıca, isteğe bağlı sigortalılık şartlarını düzenleyen anılan Yasanın 85. maddesine göre de; her hangi bir sosyal güvenlik kuruluşuna bağlı olarak zorunlu veya isteğe bağlı sigortalı olmamak şartı öngörüldüğünden, davacının aynı zamanda 1479 sayılı Yasa kapsamında sigortalı olması nedeniyle, 506 sayılı Yasa kapsamındaki isteğe bağlı sigortalılığının geçersiz olduğu ve bu dönemde de, oda kaydına istinaden 1479 sayılı Yasa kapsamında sigortalı olacağı gözetilmelidir.
Yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olgulara göre, davacının sigortalılık süreleri tespit edildikten sonra, 1479 sayılı Yasa"nın 35. maddesine göre, yaşlılık aylığı bağlanabilmesi için, yazılı talepte bulunmak, talep tarihi itibariyle prim borcu bulunmamak ve geçici 10. maddede öngörülen yaş ve prim gün sayısı koşullarını taşımak gerekmekte olup, dosya kapsamıyla; davacının, yaşlılık aylığı bağlanmasına ilişkin yazılı talebine rastlanamadığından, Mahkemece, yazılı talebin bulunup bulunmadığı araştırılmalı ve bulunmadığı sonucuna varılacak olursa, dava dilekçesi tarihi itibariyle tahsis koşullarının oluşup oluşmadığı irdelemelidir.
Mahkemenin, yukarıda açıklanan maddi ve hukuki esaslar doğrultusunda yargılama yaparak elde edilecek sonuca göre karar vermesi gerekirken, eksik inceleme sonucu yazılı şekilde hüküm kurması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 19.01.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.