12. Ceza Dairesi 2019/12448 E. , 2020/3803 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK’nın 231/11. maddesi gereğince açıklanan;TCK’nın 89/1, 62. maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Taksirle yaralama suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, TCK"nın 85/1, 62. maddeleri gereğince 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Bucak Asliye Ceza Mahkemesinin 14.01.2010 tarihli ve 2009/164 esas, 2010/3 karar sayılı kararının 12.05.2010 tarihinde kesinleşmesine müteakip sanığın denetim süresi içinde 02.11.2013 tarihinde TCK"nın 163 maddesinde tanımlanan karşılıksız yararlanma suçunu işlediği ve Konya 10. Asliye Ceza Mahkemesinin bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verdiği, hükmün 13.06.2015 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair Bucak 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 01.03.2016 tarihli ve 2015/690 Esas, 2016/355 Karar sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Olay günü, 17:45 sıralarında, 4 metre genişliğinde, yan tali toprak yolda, sanık sevk ve idaresindeki otomobil ile Burdur istikametinden Antalya istikametine seyir halinde yolun sağında bulunan okuldan çıkarak yan yolda aynı istikamette arkası dönük bir şekilde yürüyen yaya ..."ın sol yanına aracıın sağ dikiz aynası ile çarpması sonucu tali kusurlu olarak ..."ın basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanmasına neden olduğu olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın verilen cezanın para cezasına çevrilmesi taleplerine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (b) bendinde yer alan ""suçun işlenmesinde kullanılan araçlar" ve (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçelerine dayanılamayacağının gözetilmemesi ile TCK"nın 50/4 uygulama maddesine hükümde yer verilmemesi suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün birinci fıkrasında yer alan, “Suçun işlenmesinde kullanılan araçlar, failin güttüğü amaç ve saik” ibarelerinin çıkarılması, suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
