Abaküs Yazılım
9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/31225
Karar No: 2019/3927
Karar Tarihi: 18.02.2019

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/31225 Esas 2019/3927 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi         2015/31225 E.  ,  2019/3927 K.

    "İçtihat Metni"



    MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ


    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı/karşı davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


    YARGITAY KARARI


    A) Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı-karşı davalı işveren vekili, davalı işçinin 11/08/2005-17/09/2012 tarihleri arasında çalıştığını, ihbar öneline uymadan işten ayrılıp başka bir işyerinde çalışmaya başladığını, müvekkilinin 45 günlük ihbar önel alacağının bulunduğunu, davalı karşı davacının çalışma süresi içinde raporlu olduğu sürelerin toplamının 49 hafta olduğunu, 14/05/2008-13/05/2009 tarihleri arasında her gün 2 saat süt izni kullandığını, fazla mesai yapmadığını, son ücretinin 979,00 TL olduğunu, ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışma yapılmadığını, yıllık izinlerinin kullandırıldığını savunarak karşı davacı işçinin davasının reddini, ihbar tazminatı alacağının tahsilini istemiştir.
    B) Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı-karşı davacı işçi vekili, müvekkilinin 09/12/2004 tarihinden 2012 Eylül ayına kadar davacı-karşı davalı işyerinde poliklinik sorumlusu olarak çalıştığını, son ücretinin 1.076,00 TL olduğunu, hafta içi 08.00-18.30 saatleri arasında, Cumartesi günleri saat 14:30"a kadar çalıştığını, dini bayramlar ve yılbaşı haricinde tüm milli ve resmi tatillerde çalıştığını iddia ederek, fazla mesai ücreti ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının tahsilini istemiştir.
    C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacı-karşı davalı işverenin açtığı davanın kısmen kabulüne; davalı-karşı davacı işçinin açtığı davanın reddine karar verilmiştir.
    D) Temyiz:
    Kararı yasal süresi içinde davalı-karşı davacı işçi vekili temyiz etmiştir.
    E) Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı-karşı davacı işçi vekilinin aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2-Davalı-karşı davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
    Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
    Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir.
    Somut uyuşmazlıkta davalı-karşı davacı işçi dava dilekçesinde, hafta içi 08.00-18.30 saatleri arasında, Cumartesi günleri ise 08.00-14.30 saatleri arasında çalıştığını, öğle arası 20 dakika yemek molası verdiğini iddia ederek fazla mesai ücreti talebinde bulunmuştur. Davacı-karşı davalı işveren ise davacının hafta içi 08.00-18.00 saatleri arasında çalıştığını, 1 saat yemek molası ile çay ve sigara molaları toplamında günlük 2 saat 45 dakika ara dinlenmesi yaptığını, Cumartesi günleri ise saat 14.00"a kadar çalıştığını ve 1 saat yemek molası ile sigara molası toplamında 1 saat 15 dakika ara dinlenmesi yaptığını, bu nedenle fazla çalışması olmadığını savunmuştur.
    Bilirkişi tarafından davacının hafta içi 08.00-18.00 saatleri arasında günlük 2 saat ara dinlenmesi ile çalıştığı, cumartesi günleri ise 08.00-14.00 saatleri arasında 1 saat ara dinlenmesi ile çalıştığı, buna göre davacı haftalık 45 saat çalıştığından fazla mesai yapmadığı belirlemesi yapılmış ve buna göre fazla mesai talebi reddedilmiştir.
    Davalı/karşı davacı işçi tanıkları, davacının hafta içi 08.00-18.30 saatleri arasında, cumartesi günleri ise 08.00-14.30 saatleri arasında çalıştığını, öğle yemeğini yedikten sonra çalışmaya devam ettiğini, günde 3 defa 3-4 dakika ile sınırlı sigara molası verdiğini açıklayarak davacının talebini doğrulamışlardır.
    Ancak bilirkişi tarafından davalı/karşı davacı işçi tanığı ..."in yemek ve sigara molasına ilişkin beyanı da yanlış yorumlanarak hesaplama yapılmıştır. Zira söz konusu tanık beyanında, öğle yemeğini yedikten sonra çalışmaya devam ettiklerini ve günde 3 defa 3-4 dakika ile sınırlı sigara molası verdiklerini açıklamış, bilirkişi ise tanığın işyerinde 1 saat yemek molası ve günde 20 dakikadan 3-4 kez sigara ve çay molası verildiğini açıkladığını raporuna yazarak hesabına esas almıştır.
    Mahkemece davacı tanık beyanlarına itibarla, davacının hafta içi 08.00-18.30 saatleri arasında çalıştığı ve 1 saat ara dinlenmesi yaptığı, cumartesi günleri ise 08.00-14.30 saatleri arasında çalıştığı ve 1 saat ara dinlenmesi yaptığı belirlemesi yapılarak, haftalık 53 saat çalıştığı ve 8 saat fazla mesai yaptığının kabulü gerekirken, hatalı bilirkişi raporuna itibarla karar verilmesi isabetsizdir.
    Ayrıca davacının süt izninde geçen ve raporlu olduğu sürelerle yıllık izindeki süreler de hesaplamada dışlanmalıdır.
    3-Davalı-karşı davacı işçinin genel tatil çalışması yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
    Davalı-karşı davacı işçi dava dilekçesinde, dini bayramlar ve yılbaşı haricinde tüm genel tatillerde çalıştığını iddia etmiştir. Davacı-karşı davalı işveren ise davacının çalıştığı genel tatillerde ücretinin ödendiğini savunmuştur.
    Bilirkişi tarafından davacının genel tatillerde çalıştığının ispatlanamadığı belirlemesi yapılmış ve buna göre genel tatil talebi reddedilmiştir.
    Davalı/karşı davacı işçi tanıkları, davacının tüm genel tatillerde çalıştığını açıklayarak davacının talebini doğrulamışlardır.
    Ancak bilirkişi tarafından davalı/karşı davacı işçi tanığı ... "in genel tatil çalışmasına ilişkin beyanı da yanlış yorumlanarak hesaplama yapılmıştır. Zira söz konusu tanık beyanında tüm genel tatillerde çalışıldığını açıklamış, bilirkişi ise tanığın genel tatillerde çalışılmadığını açıkladığını raporuna yazarak hesabına esas almıştır.
    Mahkemece davacı tanık beyanlarına itibarla, davacının talebi ile bağlı kalınarak dini bayramlar ve yılbaşı haricinde tüm genel tatillerde çalıştığının kabulü gerekirken, hatalı bilirkişi raporuna itibarla karar verilmesi isabetsizdir.
    İşverence sunulan imzalı bir kısım bordrolarda tahakkuk eden genel tatil ücretleri davacıya çalışmadan ödenmesi gereken ücrete ilişkin olup, çalışılan süreler için yine genel tatil ücreti verilmelidir.
    Ayrıca davacının süt izninde geçen ve raporlu olduğu sürelerle yıllık izindeki süreler de hesaplamada dışlanmalıdır.
    F) Sonuç:
    Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 18/02/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.




    Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.

    Son Eklenen İçtihatlar   AYM Kararları   Danıştay Kararları   Uyuşmazlık M. Kararları   Ceza Genel Kurulu Kararları   1. Ceza Dairesi Kararları   2. Ceza Dairesi Kararları   3. Ceza Dairesi Kararları   4. Ceza Dairesi Kararları   5. Ceza Dairesi Kararları   6. Ceza Dairesi Kararları   7. Ceza Dairesi Kararları   8. Ceza Dairesi Kararları   9. Ceza Dairesi Kararları   10. Ceza Dairesi Kararları   11. Ceza Dairesi Kararları   12. Ceza Dairesi Kararları   13. Ceza Dairesi Kararları   14. Ceza Dairesi Kararları   15. Ceza Dairesi Kararları   16. Ceza Dairesi Kararları   17. Ceza Dairesi Kararları   18. Ceza Dairesi Kararları   19. Ceza Dairesi Kararları   20. Ceza Dairesi Kararları   21. Ceza Dairesi Kararları   22. Ceza Dairesi Kararları   23. Ceza Dairesi Kararları   Hukuk Genel Kurulu Kararları   1. Hukuk Dairesi Kararları   2. Hukuk Dairesi Kararları   3. Hukuk Dairesi Kararları   4. Hukuk Dairesi Kararları   5. Hukuk Dairesi Kararları   6. Hukuk Dairesi Kararları   7. Hukuk Dairesi Kararları   8. Hukuk Dairesi Kararları   9. Hukuk Dairesi Kararları   10. Hukuk Dairesi Kararları   11. Hukuk Dairesi Kararları   12. Hukuk Dairesi Kararları   13. Hukuk Dairesi Kararları   14. Hukuk Dairesi Kararları   15. Hukuk Dairesi Kararları   16. Hukuk Dairesi Kararları   17. Hukuk Dairesi Kararları   18. Hukuk Dairesi Kararları   19. Hukuk Dairesi Kararları   20. Hukuk Dairesi Kararları   21. Hukuk Dairesi Kararları   22. Hukuk Dairesi Kararları   23. Hukuk Dairesi Kararları   BAM Hukuk M. Kararları   Yerel Mah. Kararları  


    Avukat Web Sitesi