MAHKEMESİ : Denizli 3. İş Mahkemesi
TARİHİ : 05/02/2013
NUMARASI : 2011/355-2013/30

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde, 22.01.2008-02.03.2011 tarihleri arasında çalıştığını, fazla çalışma ve aylık ücretlerinin ödenmemesi nedeni ile iş sözleşmesini haklı sebebe dayalı feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iş sözleşmesinin devamsızlık haklı nedenine dayanılarak feshedildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesini fesihte haklı olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında, davacının işverene bağlı gerçekleşen hizmet süresi hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı 22.01.2008-02.03.2011 tarihleri arasında davalıya ait işyerinde çalıştığını ileri sürmektedir.
Dosya içerisinde mevcut Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtlarının incelenmesinde, davacının davalı şirkette ilk olarak 01.02.2008 tarihinde çalışmaya başladığı ve 11.10.2008 kadar çalışmanın davalı işverene bağlı olarak devam ettiği anlaşılmakta ise de, bu tarihten sonra çok sayıda farklı işveren tarafından davacının çalışma kaydının bildirildiği görülmektedir.
Uyuşmazlık konusu dönemde davacının çalışma kaydını bildirilen iş yerlerinin davalı şirkete ait olup olmadığı, farklı şirketlere ait iseler davalı şirket ile bu işverenler arasında organik veya fiili bir bağ bulunup bulunmadığı araştırılmadan karar verilmesi eksik incelemeye dayalı ve isabetsizdir.
3-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusu da taraflar arasındaki diğer uyuşmazlık noktasını oluşturmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut olayda, davacı dava dilekçesinde iş yerinde 07.30-18.30 saatleri arasında mesai yaptığını, haftanın üç günü mesaisinin beş saat daha uzadığını beyan etmiştir . Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının haftanın tüm günlerinde 07.00-21.00 saatleri arasında çalıştığı kabul edilerek hesaplama yapılmıştır.
Davacının haftada üç gün çalışmanın saat 18.30"dan sonra uzadığı yönündeki beyanının dikkate alınmaması ve fazla çalışma süresinin iddiasını aşarak belirlenmesi isabetsizdir.
Ayrıca tanık beyanları ile ayda bir hafta altı gün çalışıldığı sabittir. Fazla çalışma ücret alacağı hesaplanırken bu hususun da dikkate alınmaması ve davacının her hafta yedi gün çalıştığı kabul edilerek belirlenen haftalık toplam 31.5 saatlik fazla çalışma süresi üzerinden sonuca gidilmesi de hatalıdır.
Dava dilekçesindeki açıklamalar ve tanık beyanları doğrultusunda; davacının haftada üç gün 07.30-21.00 saatleri arasında çalıştığı, diğer günler çalışmanın 18.30"da sona erdiği ve ayda üç hafta yedi gün mesai yapıldığı dikkate alınmalı sonucuna göre haftalık fazla çalışma süresi belirlenmelidir.
4-Öte yandan, davalının aylık ücret ve yıllık izin ücretleri ödeme iddiasına ilişkin yemin deliline dayanıp dayanmayacağı hususunda çözümlenmesi gereken bir diğer sorundur.
Hukuk yargılamasında ispat araçlarından olan “Yemin” 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 225 ve devamı maddelerinde düzenlenmiştir.
Uyuşmazlık konusu vakıanın ispatı için yeminden başka delili olduğunu beyan etmiş olan taraf da yemin teklif edebilir.
Somut olayda, davalı işveren davacının hak kazandığı aylık ücret ve yılık izin ücretlerinin ödendiği ileri sürerek bu hususta davacıya yemin teklifinde bulunmuştur.
Mahkemece süresi içerisinde cevap ve delil listesi ibraz edilmediği gerekçesi ile yemin teklifi istemi reddedilmiş ise de, davalıya delil listesi ibraz etmesi için kesin süre tanımadığından yemin teklifi talebinin reddine karar verilmesi de hatalı olup, bu husus ayrı bir bozma sebebi olarak kabul edilmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 25.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.