MAHKEMESİ : Trabzon 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 19/11/2012
NUMARASI : 2010/379-2012/853

Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde 15.09.2004- 18.09.2009 tarihleri arasında çalıştığını, iş sözleşmesinin işverence haksız fesih edildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının kendi isteği ile işten ayrıldığını ve hak kazandığı tüm işçilik haklarının ödendiğini itirazi kayıtsız imzalanan ibraname içeriği ile sabit olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı ve davalı vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm davalının ise aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasındaki davacının işverene bağlı gerçekleşen hizmet süresi hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı 15.09.2004-18.09.2009 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığını ileri sürmektedir. Davalı işveren ise çalışmanın 15.12.2006-12.08.2008 tarihleri arasında gerçekleştiğini savunmuştur.
Dosya içerisinde mevcut Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtlarını incelenmesinde, uyuşmazlık konusu dönemde, 15.09.2004- 30.09.2006 tarihleri arasında 1033758 sicil sayılı, 31.10.2008- 07.06.2009 tarihleri arasında 1032408 sicil sayılı ve 02.07.2009- 18.09.2009 tarihleri arasında 1000820 sicil sayılı iş yerlerinden davacının çalışma kaydının bildirildiği görülmektedir.
Uyuşmazlık konusu dönemde davacının çalışma kaydını bildiren 1033758 -1032408 ve 1000820 sicil sayılı iş yerlerinin hangi işverenlere ait olduğu ve bu işverenler ile davalı şirket arasında bir bağ bulunup bulunmadığı araştırılmamıştır.
Davacı ve davalı tanıklarının işe giriş tarihi hususunda beyanları bulunmamaktadır. İşten çıkış tarihi hususunda da taraf tanıklarının beyanları çelişkilidir .
Bu durumda, uyuşmazlık konusu dönemde davacının çalışma kaydını bildiren iş yerlerinin davalı şirkete ait olup olmadığı ve farklı şirketlere ait ise çalışma kaydını bildiren işverenler ile davalı şirket arasında fiili veya organik bağ bulunup bulunmadığı araştırılmadan ve tanıkların işe giriş ve çıkış tarihi hususunda beyanları ayrıntılı olarak alınmadan hizmet süresi yönünden davacının iddiası doğrultusunda karar verilmesi isabetsizdir.
3- Davacı işçinin hafta tatillerinde çalışıp çalışmadığı noktasında da uyuşmazlık söz konusudur.
Davacı işçi yurt dışı tır şoförü olarak çalışmaktadır. Davacı ve davalı tanıklarının beyanları ile Avrupa ülkelerine gerçekleştirilen seferlerde görev aldığı anlaşılmaktadır.
Avrupa "da bazı ülkelerde cumartesi günü de dahil olmak üzere Pazar günlerinde trafik yasağı bulunduğu, bilinen ve yerleşik uygulamadır. Dairemizce de Avrupa ülkelerinde yurt dışı tır şoförü olarak çalışanların hafta tatili ücreti talep hakkı olamayacağı görüşü benimsenmiştir.
Davacı her ne kadar Azerbeycan ve İran gibi ülkelere de sefer yaptığını ileri sürmekte ise de, bu iddiasını ve ilgili ülkelere yaptığı seferlerde hafta tatillerinde çalıştığını tanık beyanları ile ispatlayamamıştır. Saptanan bu durum karşısında ve yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulduğunda, hafta tatili ücret alacağı yönünden davanın reddi gerekirken kabulüne karar verilmesi isabetsizdir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 25.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.