MAHKEMESİ : Kütahya İş Mahkemesi
TARİHİ : 31/10/2013
NUMARASI : 2013/912-2013/435

Hüküm süresi içinde davalı D.. R.. avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, asıl işveren olan Dumlupınar Üniversitesine ait işyerinde, diğer davalı alt işveren şirketler işçisi olarak 01.01.2004-29.01.2010 tarihleri arasında çalıştığını, iş sözleşmesini emeklilik nedeni ile sona erdirdiğini, hak kazandığı yıllık izinlerinin kullanmadığını ileri sürerek, kıdem tazminatları ile yıllık izin ücreti alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı Dumlupınar Üniversitesi vekili; diğer davalı şirketler ile müvekkili arasında asıl işveren-alt işveren ilişkisi bulunmadığını, ihale makamı olması nedeni ile müvekkili aleyhine açılan davanın husumet yokluğu nedeni ile reddi gerektiğini savunmuştur.
Davalı ... İnş. Tic. San. Ltd. Şti. temsilcisi, davacının 01.04.2004-31.12.2004 tarihleri arasında davalı şirkete bağlı gerçekleşen çalışma süresinin 1 yıldan kısa olması nedeni ile kıdem tazminatı ve yıllık izin ücret alacağından sorumlu tutulamayacağını ileri sürerek davanın reddini talep etmiştir.
Davalı ... Sosyal Hizmetler Temizlik Taşımacılık İnşaat Sağlık Bilgi İşlem Gıda San. ve Tic. Ltd. Şti. davaya cevap vermemiştir.
Bozma ilamı:
Mahkemece, yapılan ilk yargılama sonucunda 18.05.2012 tarih ve 2010/154 esas, 2012/435 karar sayılı ilam ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı Dumlupınar Üniversitesi tarafından temyiz edilmesi üzerine yapılan inceleme sonucunda, Dairemizin 16.04.2013 tarih 2012/21072 esas, 2013/7987 karar sayılı ilamı ile ilgili karar; “ .. dosya içerisine ibraz edilen yıllık izin talep belgelerinin incelenmesinde, davacı tarafından talep edilen sürelerde yıllık izin kullanılması hususunda davalı işverenin onay verdiği görülmektedir. Davacı imzasını taşıyan yıllık izin talep dilekçeleri ile ilgili olarak isticvap edilmeli ve bu belgelerde belirtilen tarihlerde yıllık izin kullanıp kullanmadığı belirlenerek oluşacak sonuca göre karar verilmelidir.” gerekçesi ile bozulmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece usul ve kanuna uygun bulunan bozma ilamına uyulmasına karar verilmiş ve yapılan yargılama sonucunda, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı Dumlupınar Üniversitesi temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı D.. R.. vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Bozma ilamı doğrultusunda isticvabına karar verilen davacı asil, 31.10.2013 tarihli celse alınan beyanlarında, 2005 yılında 9 gün ve 2007 yılında 14 gün izin kullandığını, bunun dışındaki yıllık izinlerinin kullandırılmadığını beyan etmiştir.
Davacı, altı yıllık toplam çalışması süresi için 90 gün yıllık izne hak kazanmıştır. 31.10.2013 tarihli celsede alınan beyanları ile toplam olarak 23 gün yıllık izin kullandığı sabittir. Bu durumda yıllık izin alacağının bakiye 67 gün üzerinden belirlenmesi gerekirken, 76 günlük süre üzerinden hesaplama yapılan bilirkişi raporu doğrultusunda hüküm kurulması isabetsizdir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, 25.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.