Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/11125 Esas 2020/3799 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11125
Karar No: 2020/3799
Karar Tarihi: 22.06.2020

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/11125 Esas 2020/3799 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 2,20 promil alkollü vaziyette araç kullanmak suçundan mahkum edilmiştir. Sanığın temyiz itirazı reddedilmiştir. Ancak, sanık hakkında İzmir 1. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve hırsızlık suçuna ilişkin olan mahkumiyetinin uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmıştır. Bu nedenle, TCK'nın 7/2. maddesi uyarınca sanığın lehine olan kanun uygulanarak, TCK'nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı kararlaştırılmalıdır. Ayrıca, sanık hakkında TCK'nın 53/1. maddesinin uygulanması sırasında, Anayasa Mahkemesi tarafından yayımlanan iptal kararının gözetilmemesi nedeniyle hüküm bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 179/3-2 maddesi (Trafik güvenliğini tehlikeye sokmak suçu)
- TCK'nın 62. maddesi (Alkollü olarak araç kullanmak)
- TCK'nın 53/1. maddesi (Hüküm ve disiplin mahkemelerinin karar ve hükümleri)
- TCK'nın 58. maddesi (Tekerrür)
- TCK'nın 141/1. maddesi (Hırsızlık suçu)
- 5237 sayılı TCK'nın 7/2 ve 141/1 maddeleri (Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hüküml

12. Ceza Dairesi 2019/11125 E. , 2020/3799 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK’nın 179/3-2, 62, 53/1, 58. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın yapılan alkol kontrolünde 2,20 promil alkollü vaziyette araç kullandığının tespit edildiği olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, kamuya yaralı bir işte çalışma ya da hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kanun hükümlerinin uygulanmadığına yönelik temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan İzmir 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2005/616 Esas, 2009/815 Karar sayılı ilamındaki mahkumiyetin, 5237 sayılı TCK"nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra, 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bentler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 141/1 maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca, "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 254. maddesi uyarınca, aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usule göre uzlaştırma işlemleri ilgili mahkemece yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanık hakkında bahsedilen ilam esas alınarak TCK"nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması;
Kabule göre de;
Sanık hakkında TCK’nın 53/1. maddesinin uygulanması sırasında, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan T.C. Anayasa Mahkemesinin 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 22/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.