Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafinin bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın idaresindeki araçla, meskun mahalde, saat 22:20 sıralarında, tek yönlü yolda seyir halinde iken, direksiyon hakimiyetini kaybederek sola doğru savrulduğu, aracının ön ve alt kısmı ile orta refüj taşları, orta refüj üzerindeki ağaç ve yeşil alana çarpıp karşı yönden gelen katılan ... idaresindeki araç ile çarpıştığı ve bu araç içindeki iki kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanmasına tam kusurlu olarak neden olduğu ve aracını bırakarak kaçtığı olayda; sanığın olay yerinden kaçması nedeni ile alkol ölçümü yapılamadığı, katılan araç sürücüsü ...’in sanığın karanlıkta olay yerinden yalpalayarak kaçtığı ve alkollü olduğunun hal ve hareketlerinden anlaşıldığı ifadesi ve araç içinde boş bira şişelerinin bulunduğu hususunun kolluk tarafından tutanak altına alınması nedenleri ile sanık hakkında TCK’nın 22/3. maddesindeki bilinçli taksir hükümleri uygulanmışsa da; sanığın olay anında alkollü olduğuna ve alkolün etkisi ile kazanın meydana geldiğine dair şüpheden uzak somut delil bulunmaması ile olay yeri hız limitinin (70 km/saat) iki katı hız ile seyrettiğine dair bir tespitin de yapılmaması karşısında; sanığın olay yerinden kaçması ve tam kusurlu olması nedenleri temel cezanın belirlenmesi sırasında gözetilmesi gereken hususlar olduğundan; sanığın eyleminde bilinçli taksir koşullarının oluşmadığı gözetilmeksizin, hükmolunan cezada TCK"nın 22/3. maddesi gereğince artırım yapılmak suretiyle fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, hükmün isteme aykırı olarak; BOZULMASINA, 26.05.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.