Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/5551 Esas 2016/1992 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 43, 62, 50/1.a, 52/2, 53/1-a-b-d, 51, 63 maddeleri gereğince sanığın 1 yıl 15 gün hapis cezası ve 2.500 TL adli para cezası

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, yanına sık sık uğrayan yaşlı mağdur ...’e, evlenmesi gerektiğini söyleyip ...adında akrabası bir bayanla kendisini tanıştırıp evlendirebileceğini söyleyerek onu ikna ettiği, bu amaçla yaklaşık bir yıllık süreçte toplam 6.500 TL parayı mağdurdan aldığı, daha sonra kimliği belirlenemeyen bir bayan ile mağduru tanıştırdığı, bayanın evlenme vaadiyle mağdura bankadan kredi çektirdiği, çekilen tutarı alarak ortadan kaybolduğu anlaşıldığından dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Adli para cezasının taksitle ödenmesine ilişkin kararın dayanağı olan ve hükümde gösterilmeyen uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK’nın 52/4. maddesi olarak mahallinde karara eklenmesi mümkün görülmüştür.
Sanık hakkında erteleme hükmünden sonra herhangi bir denetim süresi belirlenmemiş ise de, aleyhe temyiz olmadığından bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E. 2015/85 K. sayılı iptal kararı doğrultusunda infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 25.02.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.