Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2020/5052 Esas 2021/287 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/5052
Karar No: 2021/287
Karar Tarihi: 13.01.2021

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2020/5052 Esas 2021/287 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir kişinin hürriyetinden yoksun kılmasına dair suçlamalarla ilgili olarak bir karar verdi. Sanıklar mahkum edildi. Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı, mağdur ve şikayetçi olarak mahkemede yer aldı. Dava, kamu davası niteliğindeydi ve Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı, suçtan sıfatına uygun şekilde zarar gördüğü için davaya katılma hakkına sahip olduğu belirtildi. Mahkeme, yapılan yargılamaya, delillere ve yasalara uygun bir şekilde hüküm verildiğine karar verdi. Sanıkların temyiz itirazları reddedildi ve hükümler onandı. Kanun maddeleri olarak 5271 sayılı CMK.nın 237/2. maddesi ve TCK’nın 62. maddesi detaylı bir şekilde belirtilebilir.

8. Ceza Dairesi 2020/5052 E. , 2021/287 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
TEMYİZ EDENLER : Sanıklar ... müdafii, ..., ..., ... ve müdafii, mağdur ..., şikayetçi Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekili

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Suçtan katılan sıfatını alabilecek şekilde zarar görmüş bulunan ve kamu davasına katılma talebi olan şikayetçi Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı vekilinin hükmü temyiz etmesi karşısında, şikayetçi kurumun hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu belirlenerek ve sunulan dilekçede de katılma iradesinin ortaya konulduğu anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK.nın 237/2. maddesi gereğince Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı"nın katılan ve vekilinin ise katılan Bakanlık vekili sıfatıyla davaya katılmasına karar verilerek ve hükümlere yönelik katılan ...’nın bir temyiz isteminin bulunmadığı belirlenerek yapılan temyiz incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre katılan kurum vekilinin teşdiden cezalandırma yapılması ve TCK’nın 62. maddesi gereğince hükümlerde indirim yapılmaması gerektiğine, sanık ...’ün mahkumiyete yeter delil bulunmadığına, müdafinin ise suçun unsurlarının oluşmadığına, mahkumiyete yeter delil bulunmadığına ve aşamalarda çelişkili beyanlarda bulunan katılan beyanlarına itibar edildiğine, sanık ... müdafinin eksik araştırma yapıldığına, usule aykırı teşhis işlemine dayanılarak ceza verildiğine, cinsel suça ilişkin farklı dosyanın akıbetinin beklenilmesi gerektiğine ve mahkumiyete yeter delil bulunmadığına, sanık ...’ın soyut ve hayatın olağan akışına aykırı katılan beyanları dışında mahkumiyeti için delil bulunmadığına, cinsel suça ilişkin farklı dosyanın akıbeti beklenilmeden usule aykırı olarak cezalandırıldığına, sanık ...’nın ise bir sebebe dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 13.01.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.